Co znaczą te zagadkowe słowa Jezusa? Odnoszą się one do dwóch czasów, które ma wypełnić. Pierwszy dotyczy Jego ziemskiego życia, które dobiega końca, drugi dotyczy Jego chwalebnego życia zapoczątkowanego Jego zmartwychwstaniem. Jego powrót nie ogranicza się więc tylko do Jego wielkanocnego pojawienia się, ale przedłuża się w sercach wierzących poprzez Jego obecność w słowie, w Eucharystii i w braterskiej miłości. Te Jego słowa nie są jasne dla uczniów, którzy zadają sobie różne pytania, tak jak my dzisiaj. Jezus, który zna serca swoich uczniów i wydarzenia, które ich czekają, próbuje złagodzić ich smutek, wzbudzając w nich zaufanie do Niego poprzez nowe objawienie: wasz smutek zamieni się w radość. W tej perykopie możemy poczuć już i jeszcze nie, co zwykle słyszymy w Adwencie. Królestwo Boże jest już tutaj obecne, ale jego ostateczne urzeczywistnienie dopiero nadejdzie.

ŻYJĘ SŁOWEM: „Powrócę do was”.

Głos Ojca Świętego

Dni od zmartwychwstania do wniebowstąpienia Pana nie upłynęły na próżno, najmilsi, bo w tym czasie wielkie tajemnice zostały potwierdzone i wielkie rzeczy objawione. Te dni wyzwoliły nas z lęku wobec ponurej śmierci, zwiastowały natomiast nieśmiertelność nie tylko duszy, ale i ciała. Te dni wszystkim Apostołom dały Ducha Świętego przez tchnienie Pana. Wtedy też błogosławiony apostoł Piotr, który już otrzymał władzę kluczy, został obarczony, przed innymi Apostołami, troską o owczarnię Pańską.

A więc przez cały ten okres, który upłynął od zmartwychwstania Pana do Jego wniebowstąpienia, Opatrzność Boża o to jedno się troszczyła, o tym jednym pouczała i to jedno okazywała oczom i sercom swoich wybranych, a mianowicie przekonywała ich, że prawdziwie zmartwychwstał Pan, Jezus Chrystus, ten sam, który naprawdę narodził się, cierpiał i umarł. I w ten sposób błogosławieni Apostołowie i wszyscy uczniowie, strwożeni śmiercią Pana na krzyżu i powątpiewający o Jego zmartwychwstaniu, zostali tak umocnieni oczywistością prawdy, że kiedy Pan wstępował na wysokości niebios, oni nie tylko że nie odczuwali smutku, ale wprost przeciwnie, zostali napełnieni wielką radością. (Kazanie św. Leona Wielkiego, papieża, Kazanie I o Wniebowstąpieniu)

Komentarz:  Roberto Proietti

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA