Marek rozpoczyna swoją opowieść, opisując publiczną działalność Jezusa i podejmując temat uczniostwa. Jezus wychodzi z inicjatywą ” powołania, zaproszenia”. Fakt, że Marek przedstawia Jezusa powołującego, ma dla czytelnika wywodzącego się z judaizmu głębokie znaczenie teologiczne. Tak jak w Biblii hebrajskiej to Jhwh wychodził z inicjatywą, wzywając do życia wszystkie istoty lub do misji w przypadku proroków, tak Jezus wchodzi w tę samą rolę. W ten sposób Jezus staje się naszym „wewnętrznym nauczycielem”, głosem tego pragnienia, które nas konstytuuje i jest źródłem każdego naszego dążenia. Jest to „wewnętrzny nauczyciel”, który przypomina nam o głosie pragnienia i wzywa nas do odkrycia, kim naprawdę jesteśmy.

Jezu, chcę jeszcze raz usłyszeć Twoje wołanie, a kiedy Cię usłyszę, chcę zostawić wszystko i przyjść do Ciebie.

Głos świętego

„Wszystko mówi mi, abym się nawrócił, wszystko śpiewa mi o konieczności uświęcenia się, wszystko mi powtarza i woła, że jeśli dobro, którego pragnę, nie przychodzi, to tylko z mojej winy, z mojej bardzo wielkiej winy, i muszę się spieszyć, aby się nawrócić”.
(Karol de Foucauld)

Komentarz: s. Yarislet Berríos, FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA