To jest wyraźne zaproszenie – porzucić wszystko, co – jak nam się wydaje, posiadamy – aby iść za Ewangelią: porzucić to, co posiadamy, być ubogimi wewnętrznie. Jesteśmy pierwszymi prześladowcami samych siebie, kiedy stawiamy opór, trzymając się naszych zabezpieczeń. Ale jeśli z determinacją zmierzymy się zarówno z wewnętrzną walką (prześladowaniem samych siebie), jak i krytyką i prześladowaniami innych, otrzymamy przede wszystkim życie wieczne. To prowadzi nas z powrotem do pierwszego błogosławieństwa z Mt 5, 3 (Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie). Ubodzy we wszystkim, ponieważ zawierzamy się tylko i wyłącznie Panu. Możemy być pewni tej wskazówki, ponieważ On wyraźnie przypomina nam o tym w Ewangelii Mateusza 6, 34 (Nie martwcie się więc o jutro), a św. Paweł dodatkowo podkreśla to w Liście do Filipian 4, 6 (O nic się nie martwcie).

Panie, wzmocnij moją wiarę i moje zawierzenie Tobie

Głos pisarza wychowawcy

„Ubóstwo ducha oznacza brak własnych pragnień. Ostatecznie nie chodzi tylko o porzucenie rzeczy lub przywiązania do rzeczy, ale nawet o porzucenie własnej woli. Dopóki możemy wybierać rzeczy, przywiązania, które chcemy porzucić, gdybyśmy nawet wybrali porzucenie ich wszystkich, nadal bylibyśmy tymi, którzy wybierają; nadal byłoby naszą wolą panowanie nad sytuacją. Dopóki my sami będziemy chcieli siebie odzierać, nie będziemy naprawdę ubodzy w duchu. Błogosławieństwo głoszone przez Jezusa spełni się – stanie się rzeczywistością w nas dopiero wtedy, gdy wyrzekniemy się naszej woli, aby i nasza wola mogła być uświęcona!”

(Z książki „Kiedy studnia wyschnie” Thomasa Greena SI, strona 182 (Thomas Henry Green SJ – urodzony 19 marca 1932 w Rochester, Nowy Jork; † 13 marca 2009 w Manili, Filipiny; amerykański jezuita, wychowawca i autor książek duchowych, nauczał głównie na Filipinach).

Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA