Mrok i światło to rzeczywistości stale obecne w historii ludzkości, które nieustannie przeplatają się również w naszej historii. Ile cieni i ile świateł przechodzi przez nas każdego dnia, ile prawdziwych pragnień i ile masek? Czasami mamy tendencję do projekcji konfliktów, które są w naszych sercach, i twierdzimy, że to my wyznaczamy granicę między dobrem a złem i chronimy się poza nią. Jednak zapalanie światła oznacza niesienie prawdę: pozwolenie, aby to, co w nas mieszka, zostało oświetlone światłem, które nie jest ani osądzające, ani potępiające. To światło pomaga nam przyjrzeć się sobie z bliska, wie, jak pokonać opór, który czai się w naszych cieniach: przeszkadza w podjęciu wysiłku, by się zaangażować, by wejść w pustkę, by spróbować wyobrazić sobie siebie w inny sposób. Bez udawania, że robi się wszystko i od razu, bez pozwalania sobie na zaślepienie: ci, którzy czynią prawdę, idą w kierunku światła, ciągle są w drodze. W tej podróży Boża miłość uobecnia się, ofiarując nam towarzysza drogi: Jezusa.

Moment na rozpoznanie tego, co i dlaczego staram się ujawnić za pomocą prawdy, ale przede wszystkim na spotkanie z Jezusem w moim sercu i w moim codziennym życiu.

Głos pisarza

„Cała prawda, cała rozkosz, całe piękno w życiu składa się z cienia i światła”. (Lew Tołstoj)

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA