Nie uwierzyłeś moim słowom – tak zostaje skarcony Zachariasz za to, że nie uwierzył aniołowi i zakwestionował jego słowa. To może się przydarzyć także nam: tęsknimy za czymś, czekamy na to tak bardzo, a kiedy to przychodzi, jest tak wspaniałe i tak cudowne, że nie chcemy uwierzyć, że to nam się przydarza, a najbardziej niezwykłe jest to, że stoimy przed ołtarzem, w obecności Boga, i nie możemy tego zaakceptować w naszych sercach, ponieważ rozumowanie i wątpliwości biorą nad nami górę.

Nie tylko Zachariasz ma problem; także Elżbieta – kobieta w podeszłym wieku, bezpłodna od lat, teraz brzemienna, od pięciu miesięcy nie wychodząca z domu… strach przed tym, co powiedzą, będzie silniejszy niż wyjście na zewnątrz, by ogłosić łaskę, której Pan jej udzielił, a potem okaże się, że potrzeba odwagi młodej kobiety, Maryi, by Duch sprawił, że jej serce odpowie pieśnią i uwielbieniem.

W pewnym sensie oboje pozostali niemi wobec wielkości miłosiernego działania Pana.

Panie, pokornie Cię proszę, abyś pomógł mi uwierzyć w Twoje słowa, które kierujesz do mnie poprzez pośredników, abym pomimo moich ograniczeń, którymi może być podeszły wiek, pozorna bezpłodność w misji apostolskiej, uwierzył Ci i pozwolił się Tobie przemienić.

Głos liturgii: Antyfona O Radix

O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów (Iz 11,10), przed Tobą zamilkną królowie, a ludy modlić się będą do Ciebie Iz 52,15); przyjdź nas wyzwolić, już dłużej nie zwlekaj (Ha 2, 3).

To prawda. Wszyscy czekają na wielkiego Zbawiciela, idealnego przywódcę, który napełni ich otuchą i nadzieją. Ludzie potrzebują entuzjazmu i nadziei. Przeżywamy rozczarowanie za rozczarowaniem, rozczarowanie za rozczarowaniem. Obiecywane są różne rzeczy, a wszystko pozostaje tylko w słowach i deklaracjach. Mówi się o zmianach, ale wszystko pozostaje takie samo. Dziś najbardziej potrzebujemy nowej nadziei.

Komentarz: s. Teresita Verhelst Solano FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA