Słowo to odnosi się do czegoś bardzo osobistego: obserwować raczej niż słuchać oznacza patrzeć uważnie i z zaangażowaniem. To obserwowanie oznacza nie tylko patrzenie, ale także pielęgnowanie w umyśle i sercu. Jest to intensywne działanie wobec kogoś i czegoś, jest to troska, aby nic nie zostało utracone i nic nam nie umknęło. Wołanie kobiety, która podnosi głos, aby błogosławić i wywyższać łono i piersi matki, która tuliła i karmiła Pana Jezusa, odsyła nas do spojrzenia, które jest absolutnie wyjątkowe w swojej intensywności i trosce, spojrzenia matki na swoje maleństwo. Jest to spojrzenie, które nie ucieka od tego, czego wszyscy inni nie są w stanie ani zobaczyć, ani zrozumieć. To w tym sensie Maryja staje się wzorem dla każdego ucznia i to w ten sposób możemy zrozumieć sugestywne Słowo, które pyta nas, czy naprawdę „obserwowaliśmy” słowa i gesty Pana do tego stopnia, aby odcisnąć je w naszych sercach i pielęgnować je jako cenne dary, o które należy z miłością dbać; jaki ślad te teksty pozostawiły w naszych sercach… Czy pozwalamy Mu, tak jak Maryja, by uczynił nas posłusznymi i gotowymi do przyjęcia Jego miłości?

Niech Maryja pomaga nam w naszym pragnieniu bycia uczniami, niech Ona rzeczywiście prowadzi nas do poważnego traktowania Boga, aby On również dokonywał w nas wielkich rzeczy.

Głos prezbitera

„W Norymberdze i w Jerozolimie potępiono ludzi, którzy byli posłuszni. Powszechnie uznano, że nie musieli być posłuszni, ponieważ istnieje prawo, którego ludzie mogą jeszcze nie mieć zapisanego w swoich kodeksach, ale które jest zapisane w ich sercach. Duża część ludzkości nazywa je prawem Bożym, a druga część prawem sumienia. Ci, którzy nie wierzą ani w jedno, ani w drugie, są tylko chorą mniejszością. Są wyznawcami ślepego posłuszeństwa”.
Don Lorenzo Milani

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA