Chrzest Jezusa jest pierwszą historycznie poświadczoną informacją pochodzącą ze źródeł pozabiblijnych. Jest to relacja, której żaden chrześcijanin nie odważyłby się wymyślić, ponieważ podważa ona bardzo wysoki szacunek, jakim darzyli swojego nauczyciela. Gdyby nie wierzyli w jego znaczenie, z pewnością by o nim zapomnieli. Stąd również potrzeba wyjaśnienia, we wszystkich relacjach, różnic między Jezusem a Janem.

Przesłanie, które Marek chce nam przekazać poprzez opis chrztu Jezusa, jest najważniejsze w całym Nowym Testamencie. Nie był to akt pokory czy jakiś spektakl przed innymi, ale postawa całkowitej szczerości w poszukiwaniu swojej tożsamości. Jest to podsumowanie poszukiwań, które zajmowały całe Jego życie.

Fakt, że Jezus został ochrzczony, wykracza daleko poza przypadkowe spotkanie. Mówi nam, że Jezus przyjął nauczanie Jana i zaangażował się w nie. Kontakt z nim musiał pomóc mu odkryć sens jego własnej egzystencji. W doświadczeniu chrztu wyraźnie zobaczył, czego Bóg od niego oczekiwał i że moc Boża (Duch Święty) była z nim, aby wypełnić tę misję.

Całe przesłanie Jezusa sprowadza się do ukazania swojego doświadczenia Boga, który jest Duchem. Celem Jego misji było to, abyśmy i my mogli mieć to samo doświadczenie. Tutaj możemy znaleźć najlepszy sposób mówienia o Duchu. Cała relacja Jezusa z Bogiem była relacją z Bogiem, który jest Duchem.

„Tyś jest mój Syn umiłowany…”. Doświadczenie bycia kochanym jest podstawą prawdziwej miłości. Łączność Jezusa ze swoim „Abba” nie odbywała się poprzez zmysły czy jakieś specjalne i cudowne narzędzia. On komunikował się z Bogiem tak, jak każdy z nas może komunikować się z Bogiem, tylko poprzez własną istotę.

Duchu Boży, pomóż nam czuć się ukochanymi dziećmi Bożymi każdego dnia.

Głos papieża
„Czym jest ta moc Ducha Świętego? Jest to moc życia Bożego!”
(Benedykt XVI)

Komentarz: s. Yarislet Berríos, FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA