We wszystkich wielkich dysputach, jakie znajdujemy w Ewangelii Jana, pojawia się odniesienie do Życia pisanego wielką literą. Jest to rzeczywistość, której nie możemy wyjaśnić słowami ani zamknąć w ludzkich pojęciach. Tylko poprzez symbole i metafory możemy wskazać drogę do doświadczenia, które jako jedyne doprowadzi nas do odkrycia tego, o czym mowa. „Ja jestem” w Ewangelii Jana jest najwyższym przejawem świadomości tego, kim był Jezus. Każdy z nas musi odkryć, kim naprawdę jest, tak jak odkrył to Jezus.

„…kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął, a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie!” Co to znaczy: „przyjść do Jezusa, uwierzyć w Niego”? Tu tkwi sedno sprawy. Nie chodzi o otrzymanie czegoś od Jezusa, ale o odkrycie, że wszystko, co On miał, ja mam. Jezus chce powiedzieć, że istoty ludzkie odkrywają, że możliwe jest życie w innej perspektywie, że osiągnięcie ludzkiego spełnienia oznacza odkrycie tego, czym Bóg jest w każdym z nas, a kiedy odkryjemy ten całkowity dar (Życie), odpowiemy tak, jak zrobił to Jezus.

To, co Jezus proponuje, jest wbrew wszelkiej racjonalnej logice. Mówi nam, że chleb, który daje życie, nie jest chlebem, który otrzymujemy i spożywamy, ale chlebem, który dajemy. Jeśli staniemy się chlebem takim jak On, to dawanie stanie się Życiem. Jezus nie zachęca nas do poszukiwania własnej doskonałości, ale do rozwijania zdolności dawania siebie.

Pomóż nam, Panie, żyć tak, jak Ty tego chcesz, w pełni.

Głos pisarza i filozofa

„Gdybym wiedział, kim naprawdę jestem, przestałbym zachowywać się tak, jak myślę, że jestem; a gdybym przestał zachowywać się tak, jak myślę, że jestem, wiedziałbym, kim jestem.” (Aldous Huxley)

Komentarz: s. Yarislet Berrìos FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA