Wokół Jezusa, który wędruje ulicami Izraela i spotyka tłumy, które proszą Go o miłosierdzie i cuda, są też tacy, którzy Go szpiegują i próbują schwytać w pułapkę, przedstawiając fałszywe problemy dotyczące tradycji. Dzisiejsza Ewangelia mówi właśnie o faryzeuszach, którzy narzucili ludziom te tradycje, uznając tych, którzy ich nie przestrzegali, za skandalistów. Na przykład jedzenie bez umycia rąk, czyli nieczystymi rękami. Wiele z tych rytuałów było oderwanych od życia i straciło swój sens, ale wyrażało formę religijności całkowicie skoncentrowanej na zewnętrznym wyglądzie. Na tej podstawie faryzeusze potępili Jezusa za to, że pozwolił swoim naruszyć Prawo. W obliczu tych insynuacji i oskarżeń o zdradę tradycji Nauczyciel zdaje się być oburzony i powołuje się na słowo wielkiego proroka: „Dobrze Izajasz prorokował o was obłudnikach, jak jest napisane:„ Lud ten czci mnie ustami, ale sercem jest daleko ode mnie. I dodaje: „Jesteście naprawdę biegli w omijaniu przykazania Bożego, aby zachować swoją tradycję”. W ten sposób Jezus ponownie wyraża sedno swojego nauczania: liczy się serce. Tylko tam istnieje możliwość prawdziwego spotkania z Bogiem, a Jego prawo wykracza poza tradycje, które nie mają już racji bytu.

W dzisiejszej modlitwie poproszę Jezusa, aby nauczył mnie iść do siebie całym sercem, całą duszą, pokonując formalności czy te praktyki, które są dalekie od życia i miłości, które daje całego siebie.

Głos mnicha trapisty

„Nawyki są śmiercią każdej prawdziwej tradycji, tak jak każdego prawdziwego życia. Są pasożytami, które atakują żywy organizm tradycji i pożerają jej substancję, przekształcając ją w pusty formalizm.” 
(Thomas Merton )

Komentarz: s. Graziella Curti FMA
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA