Dane kontaktowe
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
(Siostry Salezjanki)
Inspektoria Warszawska
  • ul. Warszawska 152, 05-092 Łomianki
inspir_spot_z_slowem
is singular
Spotkanie ze Słowem
5 lutego 2025

Środa, Wspomnienie Świętej Agaty, dziewicy i męczennicy

SŁOWO DNIA

1 Wyszedł stamtąd i przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. 2 Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! 3 Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?» I powątpiewali o Nim. 4 A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony». 5 I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. 6 Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.

Mk 6,1-6


Słuchanie otwiera dwie ścieżki: ścieżkę strachu przed tym, co wydawało się znane, ale takie nie jest, oraz ścieżkę zaufania do nieoczekiwanego, tego, na co nie ma nadziei; jedna prowadzi do osądu i odrzucenia, druga otwiera drogę do niespodzianek. Do zdumienia tym, co niezrozumiałe i do zachwytu tym, co nieoczekiwane, przed którymi powinniśmy pozostać między doświadczeniami, w prostocie chwili, w której żyjemy, w relacjach, ponieważ to właśnie w tym wszystkim jesteśmy wezwani do wyboru między strachem a zaufaniem, do delektowania się zdumieniem i smakowania zachwytu.

Bóg nie przestaje uzdrawiać, zbliżać dłoni do naszych serc, kłaść znaku swojej miłości w naszych umysłach, w obliczu naszego oszołomienia, zaskakuje i wytrwale wybiera, abyśmy cenili to, co do Niego należy, szanowali jego granice, ufali Jego obietnicom, którym będzie wierny na zawsze. Jezus powraca, przechodzi przez nas i chodząc po peryferiach naszego życia, wciąż zaprasza nas, abyśmy nie brali niczego za pewnik, abyśmy każdego dnia patrzyli na wszystko na nowo.

Pozwól mi żyć w zachwycie i wdzięczności jako stałych postawach: z pewnością staną się one postawami radości i pokoju.

Głos poety

„Nie przestaję siebie zaskakiwać. To jedyna rzecz, która sprawia, że warto żyć”. (Oscar Wilde)

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom Modlitwy San Biagio  www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

Archiwum

INFOSFERA
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
(Siostry Salezjanki)
Inspektoria Warszawska
  • ul. Warszawska 152, 05-092 Łomianki