Liturgia Słowa o tej porze roku skłania nas do przejrzenia kilku listów Pawła, aby skonfrontować się z doświadczeniami wczesnego Kościoła. W tym tygodniu jesteśmy zaproszeni do podróży do Filippi, pierwszej wspólnoty założonej przez Pawła na ziemi europejskiej: żywej i żarliwej wspólnoty, ale wyczerpanej wewnętrznymi napięciami i konfliktami. Paweł nie może dotrzeć do nich osobiście, jest w więzieniu; ale wysłany list jest pełen żarliwości dla Ewangelii i serdecznej przyjaźni wobec Filipian. Stoją oni jednak przed kluczowym pytaniem – a wraz z nimi każdy z nas: jak bardzo Chrystus wzrasta w nas? Jeśli ktoś na początku stawia sobie za cel własny interes, to trudno mu zrozumieć wysiłki innych. Paweł proponuje pewien rodzaj „troski o jedność”: to samo uczucie, jednomyślność, zgoda, miłość jak równy wobec równego. Na solidnym fundamencie: pokorze! Ta cnota, która pochodzi z dołu, z ziemi (humus), czyni nas w pełni ludźmi (homo – homines). Każdy z nas został stworzony z ziemi! Na obraz i podobieństwo Boga – a zatem zdolny do uzdrowienia każdego napięcia i przywrócenia jedności.

Panie, nie pozwól, by moje serce było dumne, ale by ufało Tobie!

Głos wielkiego nauczyciela – św. Karola Boromeusza

Humilitas była mottem jego duszpasterskiej gorliwości i mówił o niej jako o prawdziwym kluczu interpretacyjnym do całego życia Chrystusa (… i każdego pasterza-biskupa): To jest prawo doskonałości duszpasterskiej, że pasterz poświęca swoje życie, jeśli zajdzie taka potrzeba, dla zdrowia swojego stada….

Komentarz: s. Mimica Oblak FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA