SŁOWO DNIA
1 W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» 2 On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: 3 «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. 4 Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. 5 I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. 6 Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza.
10 Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Mt 18, 1-6.10
W to święto Kościoła i Rodziny Salezjańskiej pomyślmy o tym wielkim świętym, ojcu i nauczycielu młodzieży. Nie zamknął się w zakrystii, nie ukrył się w swoich sprawach, ale wyszedł na ulicę, aby szukać młodych, z tą charakterystyczną kreatywnością właściwą tym, którzy pozwalają się zamieszkać Duchowi Świętemu. Historia wychowania i świętości rozpoczęła się dla księdza Bosko w niedzielne poranki, gdy wychodził szukać młodych ludzi, dając początek oratorium. Źródłem kreatywności jest energia, wewnętrzna zdolność do pielęgnowania marzeń o przyjaźni i bycia znakiem nadziei dla tak wielu zagubionych młodych ludzi.
Kreatywność to zdolność wzbudzania marzeń, otwierania przestrzeni, przekraczania granic. Papież Franciszek definiuje ją jako uległość Duchowi Świętemu, który podsuwa nowe pomysły. Ale u księdza Bosko kreatywność to nie tylko nowość, to także roztropność, czyli umiejętność dostosowania pomysłów do czasów, w których żyjemy, poprzez to, co Ojcowie nazywali rozeznawaniem. Ksiądz Bosko poświęcił wszystkie swoje siły formacji młodzieży, zawsze stawiając ją w centrum swoich planów i pragnień. Dokładnie w Ewangelii Mateusza słyszymy słowa: „przywołał do siebie dziecko i postawił je pośród nich”, co dokładnie odzwierciedla postawę pokornej, pełnej miłości życzliwości księdza Bosko wobec młodych ludzi, zwłaszcza tych z peryferii, „odrzuconych”, jak powiedziałby papież Franciszek. ” Chciałbym wiedzieć, czy ci młodzi ludzie mają przyjaciela, który by się nimi zaopiekował”, powiedział ksiądz Bosko, myśląc o młodzieży w więzieniach. Misja księdza Bosko nie narodziła się jako idea pedagogiczna, ale jako współczucie dla odrzuconych, dla najbardziej zmarginalizowanej młodzieży. To właśnie w tej bardzo trudnej sytuacji doświadczył skuteczności swojego systemu prewencyjnego.
Czasy się zmieniają, ale przesłanie jest takie samo: dziś potrzebujemy charyzmatu księdza Bosko. Dajmy się dzisiaj porwać jego radości. W naszych czasach ważne jest, abyśmy przenosili tę radość przede wszystkim na wychowanie.
Głos Kościoła
„Najwyższe przykazanie miłości musi nie tylko wyznaczać nasz sposób życia, ale także przekształcać nasze życie w zaraźliwą radość”. (Gaudete et Exsultate – Papież Franciszek)
Komentarz: ks. Maurizio Lollobrigida SDB
Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org