W świecie łatwo jest znaleźć ludzi, którzy akceptują Jezusa jako tego, który niesie wartości ludzkie i społeczno-polityczne. Inaczej jest jednak w przypadku tych, którzy przyjmują Go jako Jednorodzonego Syna Bożego; dla nich Jego nauki mają duchowe znaczenie, które, jeśli je przyjmą, pozwolą im stać się dziećmi Bożymi (por. J 1, 12). Ale jak możemy żyć Jego naukami, jeśli nie czytamy często Jego Słowa? Niestety, łatwo jest dać się pochłonąć sprawom tego świata. Bezwarunkowa miłość, sedno nauczania Jezusa, może być przeżywana tylko sercem, a nie głową. Stąd potrzeba słuchania i modlitwy: jak możemy nie modlić się wezwaniem do Ducha Świętego z klasztoru w Bose?

Boże, nasz Ojcze, ześlij na nas swojego Ducha Świętego, aby zgasił hałas naszych słów, pozwolił zapanować ciszy słuchania i towarzyszył Twojemu Słowu od naszych uszu do naszych serc: w ten sposób spotkamy Jezusa Chrystusa i poznamy Jego miłość. Który żyje i króluje teraz i na wieki wieków. Amen.

Głos Papieża

Trzeba zatem wierzyć w Jezusa i patrzeć na Niego, światłość świata, aby nie pozostać w ciemnościach niewiedzy (por. J 12, 44-46) i wiedzieć, że Jego nauka pochodzi od Boga (por. J 7, 17 nn.). Pod tym warunkiem możliwe jest poznanie Ojca, stając się zdolnym do oddawania Mu czci „w duchu i w prawdzie” (J 4, 23). To żywe poznanie jest nierozerwalnie związane z miłością. Jest ona przekazywana przez Jezusa, jak powiedział w swojej modlitwie arcykapłańskiej: „Ojcze sprawiedliwy, (…) dałem im poznać imię Twoje i dam je poznać, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była” (J 17, 25-26).
(Audiencja generalna papieża Jana Pawła II z 17 marca 1999 r.)

Komentarz: Claudio Del Brocco

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA