SŁOWO DNIA
15 I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! 16 Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. 17 Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; 18 węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».
19 Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. 20 Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Mk 16, 15-20
Jesteśmy na końcu długiego zakończenia Ewangelii Marka, ” drugiego zakończenia ” Ewangelii, od wersetu 8 do 20 w rozdziale 16, który nie wydaje się być napisany przez Ewangelistę; wskazuje na to styl, słownictwo, treść. Wydaje się, że tekst został skomponowany na początku II wieku, ale został zaakceptowany przez Kościół katolicki i uznany za kanoniczny, tj. natchniony, przez Sobór Trydencki. Co jednak poza tymi informacjami znajdujemy w tym fragmencie, który proponuje nam liturgia? Podobnie jak w Ewangelii Łukasza i Mateusza, znajdujemy ukazanie się Zmartwychwstałego Jedenastu, wniebowstąpienie Jezusa i początek misji. Jezus ponownie mówi nam, że czynnik decydujący o zbawieniu jest pozostawiony wolności każdej osoby, wolności przyjęcia lub nie przyjęcia Jego przesłania, uwierzenia lub nie uwierzenia Jego Słowu. Imię Jezusa jest potężne, wypędza demony, wybawia i ratuje od zła, to Jego imię otwiera każde serce i daje życie. Jezus prosi nas, abyśmy żyli Jego imieniem i uobecniali Go: On nigdy nas nie opuszcza, idzie z nami na zawsze. Także teraz.
Panie, pozwól nam powtarzać Twoje imię z wiarą, abyśmy wierzyli, że Twoje imię powtarzane czyni Cię obecnym i pozwól nam powtarzać je z intensywnością miłości dwojga kochających się ludzi!
Głos papieża Franciszka
„Pan objawił się jako Zbawiciel, jako jedyny Syn Boży; objawił się całemu Izraelowi, ludowi, a szczególnie apostołom, uczniom. To jest pożegnanie Pana, Pan odchodzi: odszedł i „został uniesiony w górę do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16, 19). Ale zanim odszedł, kiedy ukazał się Jedenastu, powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16, 15). Wiara ma charakter misyjny. Wiara albo jest misyjna, albo jej nie ma. Wiara nie jest jedynie dla mnie, żebym wzrastał przez wiarę: to gnostycka herezja. Wiara zawsze prowadzi do wyjścia poza siebie. Wyjście. Przekazywanie wiary; wiarę trzeba przekazywać, trzeba ofiarowywać, przede wszystkim przez świadectwo: «Idźcie, niech ludzie widzą, jak żyjecie» (por. w. 15)”. (HOMILIA, 25 kwietnia 2020 r.)
Komentarz: s. Monica Gianoli FMA
Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org