8 Wyżej powiedział: ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. 9 Następnie powiedział: Oto idę, abym spełniał wolę Twoją. Usuwa jedną [ofiarę], aby ustanowić inną.
Hbr 10, 8-9
Ten fragment zachęca nas do uważności, aby w naszej religijności nie było poświęceń czy ofiar, czasem nawet z intymną intencją otrzymania czegoś w zamian, tak jakbyśmy wrzucali monety do jednego z tych automatów, które można znaleźć wszędzie. Ten fragment przenosi nas z powrotem do 12 rozdziału Pierwszej Księgi Samuela, gdzie czytamy: „Samuel wykrzyknął: «Czy całopalenia i ofiary podobają się Panu tak bardzo jak posłuszeństwo Jego głosowi? Oto posłuszeństwo jest lepsze niż ofiara, uległość bardziej niż tłuszcz baranów”. Uległość i posłuszeństwo, które zapraszają nas do słuchania Pana, pytanie brzmi: jak Go słuchać? Jest tylko jedna odpowiedź: czytanie Biblii i modlitwa. Czytanie, aby zrozumieć jej przesłanie, nie dla kultury lub oceny, czy zgadzamy się z treścią biblijną. Modlitwa, która nie jest wypowiadaniem formuł na pamięć bez uświadomienia sobie, że znajdujemy się w obecności Osoby, do której jest skierowana. Jeśli staniemy się tego świadomi, nasze serce również będzie zaangażowane, niezależnie od formy i metody modlitwy. Serce w modlitwie ma fundamentalne znaczenie, jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2721 „Tradycja chrześcijańska obejmuje trzy główne formy życia modlitewnego: modlitwę ustną, medytację i modlitwę kontemplacyjną. Łączy ich skupienie serca”.
Panie, pomóż mojemu człowieczeństwu, abym mógł usłyszeć Twój głos w intymnej relacji przyjaźni.
Głos papieża Franciszka
„Tajemnicą życia świętych jest zażyłość i ufność wobec Boga, która w nich wzrasta i sprawia, że coraz łatwiej można rozpoznać, co się Jemu podoba. Prawdziwa modlitwa to zażyłość i zaufanie Bogu, a nie recytowanie modlitw jak papuga, bla bla bla, nie. Prawdziwa modlitwa to ta spontaniczna, miłość do Pana. Taka zażyłość przezwycięża lęk lub zwątpienie, że Jego wola nie jest dla naszego dobra, pokusa, która czasami pojawia się w naszych myślach i sprawia, że serce jest niespokojne i niepewne, a nawet zgorzkniałe.”
(Audiencja generalna, Plac św. Piotra, środa, 28 września 2022 r.)
Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
