Z odpowiedzi Piotra zdaje się wynikać, że stoi on wyżej niż inni; Jezus uświadamia mu, że odpowiedź ta nie wynika z ludzkiej refleksji, ponieważ wykracza poza ciało i krew. I tak Piotr staje się skałą, na której zostanie zbudowany Kościół. Jednak zaraz potem Piotr upada, gdyż nie zgadza się, by misja Jezusa przeszła przez upokorzenie i śmierć, wręcz gani Jezusa, usiłując zamknąć Go w ludzkim rozumowaniu. To samo dzieje się z nami, gdy kierujemy się tylko ziemską wizją, podczas gdy jesteśmy w stanie wznieść się ponad nią, jeśli pozwolimy się Jemu prowadzić. Przeżywamy to rozdwojenie i jest to niezwykłe doświadczenie, w którym wydaje się, że widzimy wszystko wyraźnie, że kawałki naszego życia idealnie pasują do mozaiki naszej rzeczywistości. Josemaría Escrivà napisał: „Kiedy wieje wiatr, kurz unosi się i może nawet wydawać się złoty, ponieważ odbija promienie słoneczne. To samo dzieje się w naszym życiu: nawet jeśli czasami czujemy, że jesteśmy bardzo mali, kiedy pozwolimy, by tchnienie Ducha Świętego nas poruszyło, możemy naprawdę wznieść się w górę”.

Daj nam, Mistrzu, pokorną postawę szczerej dyspozycyjności wobec Ciebie; wtedy będziemy w stanie z łatwością wznosić się na wyżyny wiary i miłości.

Głos papieża

„Dusza jest jak łódź z żaglem, Duch Święty jest wiatrem, który wieje w żagiel, aby płynął naprzód, impulsy i pchnięcia wiatru są darami Ducha. Bez Jego pchnięcia, bez Jego łaski, nie posuwamy się naprzód”. (Papież Franciszek)

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA