Wezwanie Piotra do podążania za Jezusem (por. 8,33) jest skierowane nie tylko do najbliższych uczniów, ale także do całego tłumu. Jezus ostrzega, że ci, którzy wstydzą się Go „teraz”, to znaczy, którzy nie rozpoznają Go na tym świecie, będą sądzeni w ten sam sposób „w przyszłej chwale”: nie będą mogli zostać rozpoznani… Chodzi o to, aby w jakiś sposób powtórzyć wyznanie Piotra – „Ty jesteś Chrystusem” – nie tylko prywatnie lub w bliskim kręgu tych, którzy myślą w ten sam sposób, ale także u bram miasta, w synagogach, przed sanhedrynem, w sądzie…

Jest to droga, którą później pójdzie Jezus. A wierny uczeń podąża za Nim, idzie za Nim, trzyma się swojego krzyża, … zapiera się samego siebie. Nie jest to zachęta do unicestwienia, do nienawiści do samego siebie. Dobra nowina chrześcijaństwa zawsze zaczyna się od pozytywnej samoakceptacji, przy czym „zaparcie się siebie” nie oznacza absolutyzowania siebie, ale wyjście z siebie, aby wejść w pełną relację z Bogiem i ludźmi obok nas, którzy chcą iść tą samą drogą.

Wskaż mi, Panie, swoją drogę, abym postępował w Twojej prawdzie;
zachowaj moje serce przy Tobie… (por. Ps 86,11)

Głos grupy twórców – Gen Rosso

Niech świat idzie własną drogą.
Niech człowiek wraca do swego domu.
Niech ludzie gromadzą swoje fortuny.
Lecz ty, ty przyjdź i chodź za mną, ty przyjdź i chodź za mną.
I będziecie światłem dla ludzi,
i będziesz solą ziemi,
I w pustynnym świecie otworzysz nową drogę.
I tą drogą idź, idź i nie oglądaj się za siebie, idź.
https://www.youtube.com/watch?v=EprjM1pGNyY

Komentarz: s. Mimica Oblak FMA

Dom Modlitwy San Biagio  www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA