7«Jezus powiedział do Nikodema: Trzeba wam się powtórnie narodzić. 8 Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
J 3,7b-8
Dialog Jezusa z Nikodemem przeradza się w szeroko zakrojony monolog, który ewangelista wkłada w usta Jezusa. Chodzi tutaj o wyznanie wiary, stosowane w życiu liturgicznym pierwotnego Kościoła, które zawiera podsumowanie historii zbawienia. Skoncentrowanie na świadectwie Chrystusa, Syna Człowieczego, który zstąpił z nieba, jedynego, który poprzez własną śmierć i zmartwychwstanie był w stanie objawić miłość Boga do człowieka. Tylko Jezus jest idealnym miejscem obecności Boga i to objawienie spełniło się na krzyżu, kiedy Jezus został wywyższony w chwale, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Niech dzisiaj towarzyszy mi to Słowo: „Wierzę”
Głos teologa
„Nasz Stwórca i Pan tak wszystko układa, że jeśli ktoś chce być dumny z daru, który ma, musi się ukorzyć przed cnotami, których nie ma. On tak wszystko układa, że kiedy podnosi kogoś do jakiejś łaski, to do innej łaski musi się poddać wobec kogoś innego. Bóg zarządza wszystkim w taki sposób, że chociaż wszystko należy do wszystkich, to z powodu pewnych wymagań miłości wszystko staje się własnością wszystkich i każdy posiada w drugim to, co tamten otrzymał, w taki sposób, że każdy pokornie ofiarowuje drugiemu to, co otrzymał jako dar”.
(św. Grzegorz Wielki, komentarz moralny do Hioba)
Komentarz: Roberto Proietti
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
