Widzimy dziś obraz przypominający dobrego pasterza, który idzie na poszukiwanie zagubionej owcy. Jezus szuka celnika Lewiego i wzywa go: „Pójdź za Mną!” Lewi przygotowuje wielką ucztę w swoim domu, gdzie byli celnicy i inni ludzie, wszyscy ci, do których nie można było się zbliżyć ze względu na niebezpieczeństwo nieczystości. Jezus po raz kolejny wprawia nas w zakłopotanie, jest na tej uczcie obok każdego człowieka: celnika, grzesznika, ucznia. Zaprasza do wspólnego życia. Gdzie? Tam, gdzie są przyjaciele, obiad lub kolacja, coś do picia. Oto zwyczajność, która staje się nadzwyczajna, czas posiłku, w którym tworzy się przyjazna, znajoma, serdeczna komunikacja, gdzie każdy jest mile widziany takim, jakim jest. To właśnie w tym kontekście Jezus kategorycznie odpowiada uczonym w Piśmie, którzy szemrali i pytali uczniów o powody zachowania Mistrza: „Nie zdrowi potrzebują lekarza, lecz chorzy; nie przyszedłem powoływać sprawiedliwych, ale grzeszników, aby się nawrócili”.

Dotyczy to chorych, takich jak trędowaty, paralityk itp., którzy zostali już uzdrowieni, jak widzimy w wersetach poprzedzających ten fragment. Uczestnicy tej uczty reprezentują całą ludzkość: człowieka dotkniętego paraliżem, grzechem wyzyskiwania najbiedniejszych, grzechem odbierania człowiekowi godności i kobietę, która dopuszczającą się czynów niegodnych. Tutaj Jezus nas wypiera, ponieważ to On staje obok człowieka takiego, jakim jest; szuka mnie, wzywa mnie, abym był z Nim, abym szedł za Nim drogą życia, a nie śmierci.

Panie Jezu, Ty jesteś obliczem miłosiernego Ojca; szukając mnie i wzywając, sprawiasz, że dostrzegam przy sobie Twoją obecność. Dziękuję.

Głos papieża Franciszka

„Miłosierdzie Boże może sprawić, że nawet najsuchsza ziemia zakwitnie, a wyschłe kości odzyskają życie”. (Orędzie wielkanocne i błogosławieństwo Ojca Świętego „Urbi et Orbi”, 31/03/2013)

Komentarz: s. Monica Angulo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA