Uczniowie Jana zadają Jezusowi pytanie tak samo poruszające dla przestrzegających prawa faryzeuszy, jak i dla uczniów Jana Chrzciciela. Odpowiedź Jezusa zaskakuje wszystkich: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi?”. Ta odpowiedź wprowadza „świąteczny nastrój”. Jezus mówi o weselu i o oblubieńcu, który jest z nimi, dlatego mówi o chwili obecnej, o obecności tu i teraz; to właśnie ta obecność oblubieńca stwarza klimat uczty, radości, zaślubin, a zatem nie ma miejsca na post. Celem chrześcijanina nie jest post, ale spotkanie z Chrystusem, spotkanie osobiste i wspólnotowe; dlatego uczniowie Jezusa i my również jesteśmy wezwani do przeżywania teraźniejszości naszego życia, karmionej obecnością Oblubieńca, którym jest Chrystus, w naszym codziennym życiu. Obecność ta jest pielęgnowana poprzez przystępowanie do sakramentów, czytanie i rozważanie Słowa Bożego, uczestnictwo we wspólnotowej modlitwie Kościoła oraz przez modlitwę osobistą jako nieustanny powrót do serca.

Ewangelia kończy się zapowiedzią męki Jezusa: „nadejdą dni, kiedy oblubieniec zostanie im zabrany, i wtedy będą pościć”. Gdy już Go nie będzie, pojawi się smutek, rozczarowanie, wątpliwości: „Może On nie był Mesjaszem? Dlaczego nie zstąpił z krzyża? To nie będzie czas świętowania. Przyjdą myśli prowadzące do utraty wiary, nie pozwolą dostrzec Jego wielkiej miłości, która doprowadziła Go do tego, że oddał za mnie życie.

Panie Jezu, zapraszasz mnie na wesele, abym doświadczył radości Twojej obecności w moim życiu: proszę, otwórz oczy mojego serca, abym zobaczył i rozpoznał wielką miłość, jaką masz dla mnie, daj mi łaskę pragnienia wejścia w głęboką relację z Tobą i wybrania tego, co pomoże mi w niej trwać.

Głos biblisty

„Dlaczego uczniowie Jana i faryzeusze poszczą? Faryzeusze są bardzo dobrymi i uczciwymi ludźmi, bardzo przywiązanymi do Słowa Bożego, do tego, co Bóg powiedział, do Prawa, Prawa, które zostało już ustanowione i skodyfikowane w przeszłości… więc dla nich życie to przeszłość, to przestrzeganie tego Prawa. Co robią w czasie obecnym? Żyją przeszłością, przestrzegają tego Prawa. Życie jest przeszłością: musisz przestrzegać tego, co jest przeszłością. Z drugiej strony uczniowie Jana reprezentują inną formę religijności, nastawioną na przyszłość. Życie będzie przyszłością… teraz musimy czekać. Co więc robić teraz? Pościć. Post to umieranie, to nie życie, brak życia…. Uczniowie Jezusa przeciwnie, jedzą”. (Silvano Fausti)

Komentarz: s. Monica Angulo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA