W tej przypowieści są dwa tematy, które Jezus poddaje swoim słuchaczom pod refleksję.

Pierwszy jest wyraźnie zaznaczony przez samego ewangelistę Łukasza na początku: Jezus opowiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać. Chodzi zatem o wytrwałość i wierność modlitwie. Ale zadajemy sobie pytanie: czym jest modlitwa? Modlić się to nie znaczy odmawiać modlitwy; modlić się zawsze, to nie znaczy powtarzać formuły bez końca. Modlitwa to bycie z Nim, życie z Nim, mieszkanie z Nim tu i teraz. Modlitwa jest jak miłość, zawsze jest czas na miłość: jeśli kogoś kochasz, kochaj go dzień i noc, bez końca. Wszystko, co musisz zrobić, to przywołać jej imię i twarz, i coś zaczyna z ciebie płynąć do tej osoby. Tak samo jest z Bogiem: myślisz o Nim, wzywasz Go, a z ciebie coś wyrusza ku Niemu: „Pragnienie zawsze się modli, nawet jeśli język milczy. Jeśli zawsze pragniesz, zawsze się modlisz” (św. Augustyn).

Drugim tematem jest inna, bardziej subtelna, ale równie ważna wskazówka dotycząca modlitwy, a mianowicie pewność wysłuchania przez Boga: można zatem wywnioskować, że zaufanie do Bożego ojcostwa jest korzeniem modlitwy.

Po co się modlić? To tak, jakby zapytać: po co oddychać? Aby żyć! Modlitwa jest tak łatwa jak oddychanie. „Zawsze oddychajcie Chrystusem, bo On jest wokół nas” – to ostatnie słowa opata Antoniego skierowane do mnichów: „W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17,28). Tak więc modlitwa jest tak łatwa jak oddychanie, tak prosta i żywotna jak oddychanie powietrzem Boga.

Czy to możliwe? Tak, jest to możliwe. Pozostaje tylko nauczyć się żyć w Jego Obecności, rozwijając naszą zdolność do kochania i pozwalając się kochać.

Komuś się to udało. „Pod koniec życia brat Franciszek już się nie modlił, on stał się modlitwą” (Tommaso da Celano). I znowu powiedziano o Księdzu Bosko: kiedy i jak się modlił? ”…Modlitwa księdza Bosko była duchem skupienia, ciągłym, świadomym zjednoczeniem z Bogiem w sieci zawirowań i doświadczeń. Zbliżając się do niego, pracując z nim, byli przekonani, że każdą chwilę i każde działanie przeżywał tylko dla Boga, z Bogiem, i że ta wewnętrzna komunia inspirowała i jednoczyła jego pracowitą egzystencję”.

(A. Giraudo, Ksiądz Bosko uczy nas modlitwy)

“Quando pregate dite: PADRE!”

Głos Doktora Kościoła

„Modlitwa, moim zdaniem, nie jest niczym innym jak intymną relacją przyjaźni, w której często jest się sam na sam z Bogiem, od którego wie się, że jest się kochanym” (Życie 8, 5). „Pragnę cię przestrzec, że aby iść naprzód tą drogą i wznieść się do zadań, do których dążymy, istotną rzeczą nie jest dużo myślenia, ale dużo kochania, tak aby twoje pragnienia dotyczyły tylko tych rzeczy, które najbardziej wzbudzają miłość” (Mans. IV 1,7).

(Św. Teresa z Avila)

Komentarz: Vilma Colombo

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA