Dane kontaktowe
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
(Siostry Salezjanki)
Inspektoria Warszawska
  • ul. Warszawska 152, 05-092 Łomianki
inspir_spot_z_slowem
is singular
Spotkanie ze Słowem
15 grudnia 2022
Czwartek, III Tydzień Adwentu – Rok A
SŁOWO DNIA

4 Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz,
nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia.
Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości.
I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa.
5 Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel,
któremu na imię – Pan Zastępów;
Odkupicielem twoim – Święty Izraela,
nazywają Go Bogiem całej ziemi.
6 Zaiste, jak niewiastę porzuconą
i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan.
I jakby do porzuconej żony młodości
mówi twój Bóg:
7 Na krótką chwilę porzuciłem ciebie,
ale z ogromną miłością cię przygarnę.

Iz 54, 4-7


W tym proroctwie Izajasz przedstawia Syjon jako tego, który doświadcza odnowienia przymierza, ponownego rozkwitu miłości małżeńskiej i ponownego ustanowienia intymnej, pełnej miłości relacji, która jednoczy Boga ze swoim odkupionym ludem.

Izajasz prowadzi nas za rękę, byśmy ponownie przeanalizowali całą historię narodu wybranego, posługując się symboliką miłości oblubieńczej między Bogiem a Syjonem. W ten sposób wygnanie porównywane jest do wdowieństwa i odrzucenia, a tragedia deportacji mieszkańców Jerozolimy przedstawiona jako smutny stan bezpłodności kobiety pragnącej mieć dzieci. Ale Pan odwraca losy swego ludu i w ten sposób Jerozolima doświadcza ponownego zaludnienia miasta, czułości odnalezionej na nowo miłości, której należy zazdrośnie strzec, a nowa cudowna płodność będzie znakiem odnalezionego na nowo błogosławieństwa.

Małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel (Iz 54, 5)

Głos Magisterium

Bóg, przez Słowo stwarzając wszystko i zachowując, daje ludziom poprzez rzeczy stworzone trwałe świadectwo o sobie: a chcąc otworzyć drogę do zbawienia nadziemskiego, objawił ponadto siebie samego pierwszym rodzicom zaraz na początku. Po ich zaś upadku wzbudził w nich nadzieję zbawienia przez obietnicę odkupienia, i bez przerwy troszczył się o rodzaj ludzki, aby wszystkim, którzy przez wytrwanie w dobrym szukają zbawienia, dać żywot wieczny. W swoim czasie znów powołał Abrahama, by uczynić zeń naród wielki, który to naród po Patriarchach pouczał przez Mojżesza i Proroków, by uznawał Jego samego, jako Boga żywego i prawdziwego, troskliwego Ojca i Sędziego sprawiedliwego, oraz by oczekiwał obiecanego Zbawiciela. I tak poprzez wieki przygotowywał drogę Ewangelii.

Skoro zaś już wielokrotnie i wielu sposobami Bóg mówił przez Proroków, „na koniec w tych czasach przemówił do nas przez Syna” (Hbr 1,1-2). Zesłał bowiem Syna swego, czyli Słowo odwieczne, oświecającego wszystkich ludzi, by zamieszkał wśród ludzi i opowiedział im tajemnice Boże.

(Z Konstytucji dogmatycznej „Dei Verbum ” Soboru Watykańskiego II o Objawieniu Bożym, nr 3,4a)

Komentarz: Roberto Proietti
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org   info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA 

Archiwum

INFOSFERA
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
(Siostry Salezjanki)
Inspektoria Warszawska
  • ul. Warszawska 152, 05-092 Łomianki