6 Ja jestem Pan, i nie ma innego.
7 Ja tworzę światło i stwarzam ciemności,
sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę.
Ja, Pan, czynię to wszystko.
8 Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość
i niech obłoki z deszczem ją wyleją!
Niechajże ziemia się otworzy,
niechaj zbawienie wyda owoc
i razem wzejdzie sprawiedliwość!
Iz 45, 6b-8a
Słowa Proroka Izajasza skierowane do króla Cyrusa są hymnem na cześć Boga, który przez swego Pomazańca dokonuje zbawienia. Stwierdza się zdecydowanie, że tylko Bóg Izraela jest Panem, ponieważ stworzył wszystko, a także jest Stwórcą, który przez swoje działanie nadal dokonuje licznych dobrodziejstw dla swojego wybranego ludu. W całym tym fragmencie często powtarza się wyrażenie „Ja jestem Jahwe = Yhwh”, co jest sposobem potwierdzenia wyjątkowości Boga, Jego potęgi i Jego absolutnego panowania w dziejach każdego człowieka, który pozwala Mu wejść w swoje życie. Jego moc wyraża się w stworzeniu świata, który przechodzi od chaosu do kosmosu, ładu i doskonałości. Ale nie wolno nam zapominać, że prawdziwe panowanie Boga przejawia się w działaniu zbawienia ludzkości i we wzbudzaniu prawdziwego poszukiwania sprawiedliwości i dobra.
Błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie.
(Łk 7, 23)
Głos Magisterium Kościoła
Toteż ów lud mesjaniczny, choć nie obejmuje aktualnie wszystkich ludzi, a nieraz nawet okazuje się małą trzódką, jest przecież potężnym zalążkiem jedności, nadziei i zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego. Ustanowiony przez Chrystusa dla wspólnoty życia, miłości i prawdy, używany jest również przez Niego za narzędzie zbawienia wszystkich i posłany jest do całego świata jako światłość świata oraz sól ziemi. A jak Izrael wedle ciała, wędrujący przez pustynię, nazwany już jest Kościołem Bożym, tak nowy Izrael, który żyjąc w doczesności szuka przyszłego i trwałego miasta, również nazywa się Kościołem Chrystusowym, jako że Chrystus nabył go za cenę krwi swojej, Duchem swoim go napełnił i w stosowne środki widzialnego i społecznego zjednoczenia wyposażył. Bóg powołał zgromadzenie tych, co z wiarą spoglądają na Jezusa, sprawcę zbawienia i źródło pokoju oraz jedności, i ustanowił Kościołem, aby ten Kościół był dla wszystkich razem i dla każdego z osobna widzialnym sakramentem owej zbawczej jedności.
(Z Konstytucji dogmatycznej o Kościele „Lumen Gentium” Soboru Watykańskiego II, nr 9)
Komentarz: Roberto Proietti
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
