Cuda Jezusa w Ewangeliach zawsze zaczynają się od spotkania, a często od spotkania z kimś uważanym za odrzuconego przez społeczeństwo. Dziś Jezus spotyka trędowatego, uważanego w tamtych czasach za najbardziej odrzuconego. Trędowaci byli nieczyści, zmuszeni do życia poza murami miasta, aby nie mieć z nikim kontaktu, opuszczeni i unikani, po to, by nie ryzykować zarażenia, i odrzucani ze wstrętem. A jednak Jezus decyduje się z nimi spotkać, nie unika ich. W tym spotkaniu ma miejsce piękna wymiana, w której trędowaty prosi Jezusa, aby go oczyścił, uzdrowił, ale w delikatny sposób: „Jeśli chcesz…”.

Jezus odpowiada, że chce i uzdrawia go, dotykając go. Czytając ten fragment i próbując wyobrazić sobie rozmowę między trędowatym a Jezusem, pomyślałam, że Jezus mógł równie dobrze uzdrowić trędowatego słowami, po prostu odpowiadając: „Chcę tego”. Ale nie, dotknął go. Prawie wszystkie cuda Jezusa dokonują się przez dotyk. Ponieważ same słowa nie wystarczą. Troska o kogoś musi stać się konkretna i zapośredniczona przez kontakt fizyczny, przez działanie. Jest to najpiękniejsza nauka, jaką Jezus zostawił nam poprzez swoje świadectwo: jesteśmy zbawieni tylko w relacji z Nim i między sobą, wybierając relacje bliskości i troski.

O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść;
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda;
Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz;
Światło tam, gdzie panuje mrok;
Radość tam, gdzie panuje smutek.
Spraw abyśmy mogli,
Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;
Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
Nie tyle szukać miłości, co kochać;
Albowiem dając, otrzymujemy;
Wybaczając, zyskujemy przebaczenie,
A umierając, rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.

(San Francesco)

Możesz posłuchać tej modlitwy św. Franciszka w piosence pod tym linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=_nRv3l0NmNI

SPOTKANIE ŚWIĘTEGO FRANCISZKA Z TRĘDOWATYM

„Pewnego dnia (św. Franciszek), jadąc konno przez równinę leżącą u stóp Asyżu, natknął się na trędowatego. To nieoczekiwane spotkanie napełniło go przerażeniem. Ale myśląc o celu doskonałości, który już począł w swoim umyśle, i zastanawiając się, że jeśli chce zostać rycerzem Chrystusa, musi przede wszystkim pokonać samego siebie, zsiadł z konia i pobiegł objąć trędowatego, a gdy ten wyciągnął rękę, jakby chciał otrzymać jałmużnę, wręczył mu trochę pieniędzy i pocałował go. Natychmiast wsiadł z powrotem na konia, ale bez względu na to, jak bardzo odwracał się, by rozejrzeć się na wszystkie strony, i chociaż okolica rozciągała się dookoła, nie mógł już w żaden sposób zobaczyć trędowatego. Dlatego pełen zdumienia i radości zaczął pobożnie śpiewać na chwałę Pana, postanawiając odtąd wznosić się do coraz większych rzeczy” (Źródła franciszkańskie 1034).

Komentarz: Benedetta Ferrone

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA