Dziś fragment Ewangelii zawiera trzy słowa Jezusa: skandal, grzech brata i wiara. Łączy je temat wiary, która wyraża się szacunkiem i miłością wobec najsłabszych i najmniejszych. W obliczu próśb Jezusa apostołowie wahają się i obawiają, że im się nie uda, więc odpowiadają: „Panie, przymnóż nam wiary!”.

Ale wiara jest nie tylko darem Boga: wiara jest odpowiedzią na dary Boga, na Jego miłosierną miłość.

Jezus, aby wyjaśnić moc „wiary”, posługuje się pięknym obrazem ziarnka gorczycy, najmniejszego z nasion.

Czy widziałeś kiedyś ziarnko gorczycy? W tej dysproporcji, którą uwydatnia jego małość, jest tak, jakby Jezus mówił nam: mała wiara, naprawdę bardzo mała, wystarczy, aby Bóg mógł uczynić cud, zwłaszcza cud braterskiej miłości. Wszyscy spotkaliśmy w życiu ludzi „wiary”, zdolnych do miłości silnej, całkowitej i twórczej: rodziców, młodych wolontariuszy, zakonników, misjonarzy. Wiara rodzi się z przekonania o Jego miłości do nas, w nas. Napełnieni Jego miłością, jesteśmy mocni w nadziei. Jak mówi św. Paweł: „Usprawiedliwieni przez wiarę, (…) mocni w nadziei, (…) ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych” (por. Rz 5, 1-5).

Dziś, tak jak apostołowie, powtórzę kilka razy: Panie, przymnóż mi wiary!

Głos Świętej

Owocem ciszy jest modlitwa. Owocem modlitwy jest wiara. Owocem wiary jest miłość. Owocem miłości jest służba. (Matka Teresa z Kalkuty)

Komentarz: s. Vilma Colombo

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA