Należy powiedzieć, że nasze czasy stawiają wolność osobistą i grupową ponad wszystko inne, do tego stopnia, że ludzie nie tolerują już żadnego prawa ani reguły, które są ustanowione, czy to w rodzinie, w szkole czy w społeczeństwie, a nawet głoszą, iż anarchia równa się wolności. Z drugiej strony, oprócz buntu przeciwko zasadom, współczesny człowiek żywi się wieloma surogatami wolności, począwszy od narkotyków, poprzez najbardziej nieskrępowaną rozrywkę, aż po kontrolowanie życia poprzez niebezpieczne gry bez ograniczeń.

Nie ma jednak innego miejsca na tej planecie i w całym wszechświecie, które gwarantowałoby prawdziwą wolność bardziej i lepiej niż przylgnięcie do osoby Jezusa i Jego Ewangelii. Paweł powtarza to w pierwszym czytaniu, porównując dwóch synów Abrahama: Izmaela, syna niewolnicy Hagar, symbolu wszystkich tych, którzy nie są wolni, ponieważ nie znaleźli drogi do prawdziwej wolności, i Izaaka, syna Sary, żony Abrahama, symbolu wszystkich tych, którzy przez chrzest zostali włączeni w Chrystusa, jedynego, który może dać prawdziwą wolność.

Wszyscy wierzący powinni to sobie uświadomić i pozwolić się kształtować przez wolność, którą Chrystus daje i ofiarowuje poprzez znak Jonasza, czyli tajemnicę swojej śmierci i zmartwychwstania (Jonasz w brzuchu wielkiej ryby symbolizujący śmierć; Jonasz wyrzucony na brzeg po 3 dniach symbolizujący zmartwychwstanie). Znakiem Jonasza dla nas jest celebracja Eucharystii, która nas karmi i wychowuje poprzez misterium śmierci i zmartwychwstania Jezusa, dostępne dla nas pod znakami konsekrowanego chleba i wina: jest to szkoła i pokarm prawdziwej wolności naszego życia.  Rzeczywiście wszyscy możemy zaświadczyć o sile, która przychodzi do nas z wytrwałego uczestnictwa w Eucharystii drogą wzrastającej wolności, gdy jest ona również połączona z częstym przystępowaniem do Sakramentu Pojednania, który rozrywa więzy choroby w naszych sercach.

Święty i miłosierny Ojcze, który zawsze zachęcasz swoje dzieci do prawdziwej wolności poprzez siłę i łagodność miłości, skrusz twardość naszej pychy i zarozumiałości i stwórz w nas nowe serce zdolne do słuchania Twojego słowa i karmienia się znakiem Jonasza, którym jest Eucharystia, abyśmy osiągnęli w naszym życiu drogę prawdziwej wolności. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Głos Papieża

Znakiem, który Jezus obiecuje, jest Jego przebaczenie poprzez Jego śmierć i zmartwychwstanie. Znakiem, który Jezus obiecuje, jest Jego miłosierdzie, to, o które Bóg prosił już od dawna: «miłosierdzia chcę, a nie ofiary». Tak więc prawdziwy znak Jonasza to pewność, że jesteśmy zbawieni przez krew Chrystusa. Jest wielu chrześcijan, którzy myślą, że są zbawieni tylko przez to, co robią, przez swoje uczynki. Czyny są konieczne, ale są one konsekwencją, odpowiedzią na miłosierną miłość, która nas zbawia. Same uczynki, bez tej miłosiernej miłości, nie wystarczą.

(Papież Franciszek, Poranna medytacja w kaplicy Domu Świętej Marty, poniedziałek, 14 października 2013 r.)

Komentarz: ks. Giuseppe Roggia SDB

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA