„Ja jestem chlebem życia; kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął, a kto we Mnie wierzy, nie będzie pragnął”. Jeśli jest coś, co charakteryzuje nasze ludzkie życie, to z pewnością jest to przemijalność. Wszystko w tym życiu zawsze ma swój koniec. Z drugiej strony to, co przychodzi do nas z doświadczenia wiary, nie jest naznaczone niepewnością, ale ostatecznością. Głód i pragnienie, których doświadcza człowiek, to głód i pragnienie miłości, sensu, prawdy, wolności. Jezus jest jedynym, który może dać nam to wszystko w sposób ostateczny, a nie tymczasowy. Prawdziwe pytanie brzmi, czy w to wszystko wierzymy. (Epicoco)

Dlaczego Jezus mówi o sobie, że jest chlebem? Ponieważ chleb (który jest sposobem na odniesienie się do żywności w ogóle) jest niezbędny do życia. Związek człowieka z jedzeniem nie jest opcjonalny ani przypadkowy. Wręcz przeciwnie, nasza zależność od chleba – i ogólnie od jedzenia – charakteryzuje się tym, że musimy się do niego koniecznie odwoływać.  Nie można sobie pozwolić na to, by żyć na tym świecie bez pożywienia. Polegamy na chlebie nie jako na czymś, z czego można zrezygnować, ale jako na podstawie naszej egzystencji, naszego życia.

Jezus mówi nam, że jest „źródłem” życia, że tam, gdzie On jest, tam rodzi się życie. I tak jak pokarm jest niezbędny do życia, tak On jest niezbędny dla nas. Musimy szukać Jezusa z taką samą motywacją, z jaką każdego dnia szukamy pożywienia. Jezus musi być dla nas życiową koniecznością!

Panie Jezu, tylko Ty możesz nasycić moje życie, zawsze potrzebujące Ciebie, który jesteś Chlebem Życia.

Głos papieża Franciszka

„W Jezusie, w Jego „ciele” – to znaczy w Jego konkretnym człowieczeństwie – jest obecna cała miłość Boga, który jest Duchem Świętym. Kto pozwala się pociągnąć tej miłości, idzie do Jezusa, idzie z wiarą i otrzymuje od Niego życie, życie wieczne”. (Homilia papieża Franciszka, 9 sierpnia 2015 r.).

Komentarz: s. Yarislet Berrìos FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA