Maria jest obok grobu, płacze, zagląda do środka i widzi dwóch aniołów w bieli, którzy z zainteresowaniem patrzą na nią i pytają: „Niewiasto, czemu płaczesz?”.  Płacz nie pozwala jej przekroczyć własnych granic i zapytać, co te postacie robią w grobie? Może tylko powiedzieć, że zabrano Pana i że nie wie, gdzie go położono. Gdy Jezus się pojawia, ona Go nie rozpoznaje, a On pyta o to samo: kobieto, dlaczego płaczesz, a ona nadal po swojemu, gdyż nie jest w stanie dostrzec Jezusa, ale przychodzi słowo, które wszystko wyjaśnia, to, czego nie widziały jej zalane łzami oczy, usłyszały jej uszy, gdy wypowiedział jej imię: Mario.  Nie potrzebuje więcej, by rozpoznać swojego Mistrza. Dwa słowa: Maria i Nauczyciel są tymi, które pozwalają na spotkanie, na rozpoznanie, na radość życia. Jezus zaprasza ją, by poszła dalej, by wyszła poza fizyczny kontakt, by zrozumiała nowość Zmartwychwstałego, i tak otrzymuje misję, by poszła do swoich braci i sióstr, by im powiedziała, że widziała Pana, i staje się Apostołką Apostołów, jak nazywa ją papież Franciszek. W niej wypełnia się błogosławieństwo: Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.  Maria jest także apostołką nadziei. Pytam siebie: jakie jest znaczenie moich łez? Co powstrzymuje mnie przed pójściem dalej w mojej relacji z Jezusem? Czy mogę głosić z Marią: „Chrystus, moja nadzieja, zmartwychwstał”?

Panie Jezu, Ty jesteś moją miłością i moją nadzieją. Gdy płaczę, spraw, aby łzy oczyściły moje oczy, abym mógł Cię rozpoznać, otwórz moje uszy na Twój łagodny głos, który wzywa mnie po imieniu i pozwól mi nazywać Cię imieniem, które znamy tylko Ty i ja.

Głos Kościoła: SEKWENCJA WIELKANOCNA

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galileja.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy.
O, Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Komentarz: s. Teresita Verhelst Solano FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA