Pokoleniem, które szuka i domaga się znaku, jesteśmy również my, gdy odkładamy ważne decyzje, czekając na wyraźny znak, ale żaden znak nie zastąpi wiary: wszystkie znaki do niej prowadzą i na niej, w jakiś sposób, się kończą. Gdy wierzymy Bogu, nie prosimy Go już o dowody, lecz zaczynamy Mu ufać. Prawdziwym znakiem wiary jest zatem nasze nawrócenie do Jego miłości. Ostatecznie z trudem podejmujemy decyzję o zmianie, a mimo to nie jesteśmy szczęśliwi. „Zwlekanie” charakteryzuje nas zarówno jako osoby, jak i jako społeczeństwo, do tego stopnia, że nie pozwalamy sobie pomóc, mimo że zdajemy sobie sprawę, że potrzebujemy pomocy, być może nie jesteśmy świadomi, że nie robimy tego, co moglibyśmy robić. Dobrze byłoby zrozumieć, że „zaczynanie od nowa”, również z duchowego punktu widzenia, oznacza korzystanie z naszej wolności, doświadczanie niemożliwego, które tylko On może nam dać, jeśli zrobimy „to, co możliwe”.

Mistrzu, spraw, abyśmy rozpoznawali znaki Twojej obecności w tym, co robimy, w osobach, i abyśmy wciąż na nowo zdumiewali się Tobą, który żyjesz z nami teraz i zawsze.

Głos psychoanalityka

„Człowiek myśli, że chce wolności. W rzeczywistości bardzo się jej boi. Dlaczego? Ponieważ wolność zmusza go do podejmowania decyzji, a decyzje wiążą się z ryzykiem.” (Erich Fromm)

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA