Kapłan Ezdrasz i perski namiestnik Nehemiasz są przywódcami, którzy towarzyszą wielkiemu duchowemu przebudzeniu ludu, wszyscy razem przeżywają ostatni okres upokorzenia pod koniec wygnania babilońskiego i zmierzają do odbudowy świątyni w Jerozolimie, dzięki łasce króla Cyrusa, który zdobył Babilon. W tym fragmencie pojawiają się gesty, słowa, czyny, które towarzyszą przyjęciu Słowa Bożego, księgi Prawa, wobec której objaśnień ludzie padają na twarz, a następnie stoją, aby jej wysłuchać. Trwa egzystencjalne przebudzenie, wewnętrzne pragnienie; każdy, kto stanowi część tego ludu, zgromadzonego na placu, słucha, pragnie usłyszeć Słowo, zrozumieć je. Pragnie uczynić Słowo integralną częścią swojego życia. Świątynią, w której przyjmowane jest Słowo Boże, jest każda osoba, która w swojej najgłębszej istocie słucha i staje się świątynią, w której przemawia Bóg i działa Duch Święty. Dzisiaj tym fragmentem jesteśmy zaproszeni do aktywowania tego duchowego przebudzenia w nas i wokół nas, z innymi, w rodzinie, we wspólnocie.

Zwrócę się do Ducha Świętego:

Duchu Święty, daj mi serce skłonne do słuchania. Usuń z mojej piersi serce kamienne i daj mi serce z ciała, abym mógł przyjąć słowo Pana i wprowadzić je w życie; oni będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem (Ez 11, 19-20).

Głos papieża Franciszka

Słuchanie nie jest zwykłym słyszeniem, powierzchownym słuchaniem, ale jest słuchaniem uważnym, przyjmującym, dyspozycyjnym wobec Boga. Nie jest to rozproszony sposób, w jaki czasami stawiamy się przed Panem lub innymi: słyszymy słowa, ale tak naprawdę nie słuchamy.

(Medytacja Ojca Świętego na zakończenie maja na Placu św. Piotra, 31.05.2013)

Komentarz: s. Monika Angulo FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA