Jezus i jego uczniowie 27 przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi 28 i zapytali Go: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?» 29 Jezus im odpowiedział: «Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. 30 Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi!» 31 Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” 32 Powiemy: „Od ludzi”». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. 33 Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». Jezus im rzekł: «Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię».
Mk 11, 27-33
Jeśli czytamy Biblię, starając się zrozumieć ją tylko naszą inteligencją, nie będziemy wiedzieć, jak odpowiedzieć na różne pytania, które się pojawiają. Każda odpowiedź będzie miała swoje wady, a nasz intelekt nigdy nie będzie usatysfakcjonowany. Nawet niechrześcijanie (muzułmanie, buddyści itp.) czytają i studiują Biblię, uczęszczają na papieskie uniwersytety, ale Słowo nie przemawia do ich serc, wszystko pozostaje w ich głowach. W przypadku chrześcijanina jest inaczej, fragment biblijny przemawia do serca, ponieważ Panu daje władzę nad nami, której odmawia Mu wielu intelektualistów. Dzięki tej władzy chrześcijanin pozwala działać w sobie Bogu i żyć w świecie bez podążania za logiką świata: „Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata”, (J 17, 15-16) zgodnie z prawem miłości: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. (J 15, 12)
Panie, otwórz moje serce na Twoje słowo.
Głos Papieża Franciszka
„Słowa Pisma Świętego nie zostały napisane po to, aby pozostały uwięzione na papirusie, pergaminie czy papierze, ale aby zostały przyjęte przez modlącego się człowieka i sprawiły, że zakiełkują w jego sercu. Słowo Boże trafia do serca. Katechizm stwierdza: „Czytaniu Pisma świętego powinna towarzyszyć modlitwa, by nawiązywała się rozmowa między Bogiem a człowiekiem” (n. 2653). Tak was prowadzi modlitwa, bo to jest dialog z Bogiem. Ten werset biblijny został napisany również dla mnie, wieki temu, aby mi przyniósł słowo od Boga. Został napisany dla każdego z nas. To doświadczenie przydarza się wszystkim wierzącym: fragment Pisma Świętego, słyszany już tyle razy, pewnego dnia nagle przemawia do mnie i rzuca światło na sytuację, której doświadczam. Ale ja muszę być tam tego dnia, na spotkaniu z tym Słowem, być tam, słuchać tego Słowa. Każdego dnia Bóg przechodzi i sieje ziarno w glebę naszego życia. Nie wiemy, czy dzisiaj znajdzie suchy grunt, jeżyny, żyzną glebę, która sprawi, że kiełek wyrośnie (por. Mk 4, 3-9).
(Papież Franciszek – Audiencja generalna – Środa, 27 stycznia 2021 r.)
Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org