Jezus ogłasza swoim uczniom prawdopodobieństwo swojej śmierci, czuje, że sprawy przyśpieszają i postanowił mówić o rozwoju wydarzeń, aby ludzie uwierzyli w powagę Bożej miłości. Umysł apostołów doświadczał przez lata świetlanych czasów, stąd trudne do zrozumienia jest to, co Jezus mówi: dokąd Jezus ma iść? Jezus uspokaja i rozpogadza swoich, że nawet jeśli będzie cierpienie, a będzie, będzie to cierpienie ograniczone w czasie, które zamieni się w ogromną radość. Czasami zdarza się to również nam: cierpieć za zgubną duchową krótkowzroczność. Kiedy doświadczamy okresów cierpienia, nigdy nie udaje nam się zajść daleko, nie możemy podnieść wzroku i pozostajemy przygwożdżeni do naszego nieprzyjemnego uczucia. Kiedy doświadczamy sytuacji cierpienia, najbardziej naglącym pragnieniem, jakie nosimy w sobie, jest zakończenie tego cierpienia. Dla uczniów cierpienie jest nieuniknione; my także nie jesteśmy ochronieni przed bólem. Często spotykamy osoby, które doświadczyły bólu na własnej skórze i nie potrafią tego zrozumieć. Bóg cierpi z nami i jest zawsze z nami, musimy otworzyć oczy naszego serca, aby Go usłyszeć i rozpoznać.
Panie, jest nam trudno zrozumieć tajemnicę cierpienia i krzyża. Przyjdź nam na ratunek, otwórz nas na ufność wobec radości, która nigdy nie zostanie nam odebrana!
Głos poety
„Pragnę ciebie, tylko ciebie, moje serce powtarza to bez końca.
Pragnienia, które nieustannie odwracają moją uwagę od Ciebie, są fałszywe i puste.
Jak noc, która skrywa pragnienie światła w ciemności,
tak w głębi mojej nieświadomości rozbrzmiewa ten krzyk: pragnę ciebie, tylko ciebie.
Jak burza czeka końca w pokoju, chociaż walczy przeciwko pokojowi z całą swoją wściekłością,
więc mój bunt walczy z twoją miłością, a jednak woła: pragnę cię, tylko ciebie”.
Rabindranath Tagore
Komentarz: s. Yarislet Berrios FMA
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA
