Po umyciu nóg uczniom Jezus rzekł do nich: 16 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. 17 Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. 18 Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz [potrzeba], aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. 19 Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że JA JESTEM. 20 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
J 13, 16-20
Jesteśmy Jego sługami, sługami Jego Słowa. Słudzy, którzy nie liczą godzin pracy, aby na coś zasłużyć, ale z radością dzielą wybór Tego, który powierza im opiekę nad własnym domem. Jesteśmy sługami, a nie panami; jesteśmy na służbie; nie jesteśmy właścicielami Ewangelii. Z tego powodu trzeba sobie przypominać, że Duch wieje tam, gdzie chce, wytrąca z równowagi nasze organizacje, nieustannie nas zadziwia. Trzeba wiedzieć, jak przyjmować tych, którzy mówią o Panu Jezusie, zawsze, nawet wtedy, gdy Jego Słowo przychodzi do nas od niewierzących. Jesteśmy wezwani do rozpoznawania zalążków obecności Słowa we wszystkich sytuacjach, w których żyjemy. Radując się, że jesteśmy Jego sługami, czuwajmy nad sobą, aby rozpoznać wielu posłanych przez Boga, obecnych wokół nas.
Panie Jezu, obdarz nas wolnością tych, którzy oddając się służbie, odnajdują w Tobie autentyczny sens swojego życia.
Głos poety
„Spałem i śniłem, że życie było radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie było służbą.
Chciałem służyć i zobaczyłem, że służba była radością!”
( Rabindranath Tagore )
Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org