Pan jest moim pasterzem:
nie brak mi niczego. (…)
Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę,
bo Ty jesteś ze mną.
Ps 22 (23) 1. 4a
Jeśli zaakceptuję, że Bóg jest Panem mojego życia, o co powinienem się martwić? Nawet jeśli przeżywam okres wielkiego cierpienia, ciemną dolinę, On jest zawsze ze mną i mogę to przeżywać w głębokim pokoju, bo „nie boję się żadnego zła”. Jasne, łatwo powiedzieć. Trzeba niezliczoną ilość razy przypominać sobie te wersety, aby zagościły w sercu i abyśmy żyli nimi w różnych sytuacjach naszego życia, nie tylko tych związanych z cierpieniem, ale nawet wtedy, gdy nie wiemy, co robić, kiedy nasze działania wydają się nieskuteczne, nasza przyszłość wydaje się nam bardzo niepewna, kiedy jesteśmy zdezorientowani, co więcej, czeka nas nieznane, ciemna dolina. Oczywiście musimy pozwolić Mu być z nami i dokonać wielkiego aktu zaufania, aby zostawić nasze kalkulacje, logikę świata i żyć Ewangelią. Taka droga wymaga wytrwałości w stawianiu Boga na pierwszym miejscu i zmniejszaniu egocentryzmu, bo jak powiedział papież Franciszek w homilii 25 czerwca 2022: „Wszyscy rodzimy się z wieloma uwarunkowaniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, a przede wszystkim ze skłonnością do egoizmu, czyli stawiania siebie w centrum i dbania o własne interesy”.
Modlić się, powtarzając słowa św. Teresy z Avila: „Nic mnie nie niepokoi, nic mnie nie przeraża. Jeśli przyjmuję Boga, niczego mi nie brakuje”.
Głos Świętego Doktora Kościoła
„Niech nic cię nie martwi
ani nie przeraża,
wszystko znika,
Bóg się nie zmienia.
Cierpliwością
wszystko się osiąga;
z Bogiem w sercu
nigdy niczego nie brakuje:
sam Bóg wystarczy”.
(Wiersz nr 9 św. Teresy z Avila)
Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
