1 Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.
8 Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie.
Hbr 11, 1.8
W tym fragmencie św. Paweł podkreśla wiarę Abrahama, który, jak wiemy, wcielał w życie to, co Bóg mu powiedział (por. Rdz 12), dlatego ważne jest, aby Go słuchać. Wspomnieliśmy o tym w zeszły wtorek; nie chodzi o to, aby słuchać, a potem robić po swojemu, ale o to, aby być posłusznym, ufać i zawierzać się Jemu w akcie wiary, zaufania. Wiara nie opiera się na pewnikach związanych z naszymi ludzkimi kalkulacjami, ale na relacji zaufania, która daje nadzieję wbrew wszelkiej nadziei (por. Rz 4, 18), to próba tego, czego nie widać (w. 1). Abraham nam to udowodnił i musimy się od niego uczyć, bo „był posłuszny wychodząc” (w. 8), właśnie dlatego jest naszym ojcem w wierze (por. Rz 4, 18). Uczyć się nie tylko z racji chęci, ale z zaangażowaniem, które jest zasilane przez wspólnotę chrześcijańską, do której uczęszczamy, i modlitwą.
Jak się modlić, używając tylko słów apostołów – Łk 17, 6: „Panie, przymnóż mi wiary”.
Głos Benedykta XVI
Medytując nad nim i przyswajając je (Słowo Boże), aby żyć nim na co dzień, uczymy się cennej i niezastąpionej formy modlitwy, ponieważ uważne słuchanie Boga, który wciąż przemawia do naszego serca, karmi drogę wiary, którą rozpoczęliśmy w dniu chrztu.
(Przesłanie Ojca świętego Benedykta XVI na Wielki Post 2011)
Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
