Ewangelię według Mateusza otwiera tekst o drzewie genealogicznym Jezusa, co współczesnemu czytelnikowi może wydawać się dziwne, a przedstawianie długiej listy imion od samego początku może wydawać się zniechęcające! Dla Żyda była to rzecz najbardziej naturalna i interesująca oraz najważniejszy sposób na początek. Genealogie miały pewne znaczenie dla Żydów. Istnieją genealogie zapisane w Biblii od początku (Rodzaju 5, 10; Rodzaju 11, 10-32; Rodzaju 35,2-26; Rodzaju 36; Rodzaju 46, 8-27; Wyjścia 6, 14-25; Liczb 1, 2. 18; 1 Kronik, rozdziały 1-9 itd.). Niektórzy uczeni wskazują, że celem starożytnych genealogii semickich było zachowanie czystego pochodzenia, ale mogły one jednocześnie służyć innym celom, takim jak wykazanie tożsamości i obowiązku, wykazanie poświadczeń dotyczących władzy i własności, uporządkowanie historii itp.

Poprzez dzisiejsze słowo spójrzmy na nasze drzewo genealogiczne, wspominając z wdzięcznością tych, którzy przekazali nam wiarę.

Jestem twoim synem.

Głos Ojca Kościoła

„Na nic się zda twierdzenie, że nasz Pan jest Synem Najświętszej Maryi Panny, prawdziwym i doskonałym człowiekiem, jeśli się nie wierzy, że jest Człowiekiem tego rodu, o którym mówi Ewangelia. Mateusz pisze: „Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama” (Mt 1, 1). Jest to zgodne z porządkiem pochodzenia ludzkiego ze wszystkimi pokoleniami aż do Józefa, którego poślubiła Matka Pana. Z drugiej strony Łukasz, cofając się poprzez następstwo pokoleń, sięga samego początku rodzaju ludzkiego, aby wykazać, że pierwszy i ostatni Adam mają tę samą naturę.

Z pewnością wszechmoc Syna Bożego, aby nauczać i usprawiedliwiać ludzi, mogła objawiać się tak, jak objawiała się już patriarchom i prorokom, pod postacią człowieka, gdy stawił czoła walce z Jakubem lub rozmawiał czy przyjmował gości, a nawet jadł przygotowany dla nich posiłek. Ale te obrazy były tylko znakami tego człowieka, który zgodnie z przepowiedniami mistycznymi miał przyjąć prawdziwą naturę po linii poprzedzających go patriarchów.

Żadna postać nie mogła dokonać sakramentu naszego pojednania, przygotowanego od wieków, ponieważ Duch Święty jeszcze nie zstąpił na Dziewicę, ani moc Najwyższego jeszcze Jej nie osłoniła. Mądrość nie zbudowała jeszcze swojego domu w niepokalanym łonie Maryi. Słowo nie stało się jeszcze ciałem. Stwórca czasów nie narodził się jeszcze w czasie, jednocząc w sobie w jednej osobie naturę Boga i naturę sługi. Ten, przez którego wszystko zostało stworzone, sam miał być zrodzony pośród wszystkich innych stworzeń”. 
(Z „Listów” św. Grzegorza Wielkiego)

Komentarz: Roberto Proietti

Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio  www.sanbiagio.org   info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA