W drugą niedzielę Adwentu został nam zaproponowany fragment, który faktycznie rozpoczyna Ewangelię Mateusza. Bohaterem tego otwarcia jest Jan Chrzciciel, postać, która swoją surowością i siłą wzbudza duże zainteresowanie.

Jak wszyscy prorocy potępia grzech i głosi przebaczenie. Ale w porównaniu z nimi ma nowe sumienie. Wie, że nadchodzi Ten, który obiecał nowe rzeczy i niespotykaną dotąd przyszłość. Ten, głosi Jan, będzie nas chrzcił nie w wodzie śmierci, ale w ogniu Jego miłości. Chrzciciel zapowiada: On jest zwiastunem przełomowej nowiny w dziejach historii. Jan Chrzciciel ukazuje się na pustyni: na suchej scenie, ubogiej, ale drogiej Izraelowi, którego historia rozkwitała w trudzie, pragnieniu i nadziei pustyni. To miejsce jest dla nich pełne znaczeń. Naród jest nadal w niewoli, ale już na progu wolności. Pustynia jest miejscem wędrowania i zwątpień, słuchania i buntu, ufności i grzechu. Jest także miejscem zażyłości z Bogiem, czasem narzeczeństwa, obietnicy odrodzenia dawnej miłości między Bogiem a Jego ludem.

Jan zapowiada przyjście Mesjasza mówiąc: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie!”. Są to te same słowa, które Jezus wypowie na początku swojego przepowiadania, zakładając jednomyślność zamierzeń między osobami. 

Nawróćcie się, to znaczy dokonajcie zmiany swojej mentalności: to jest centrum proroczego przepowiadania. Bóg zbawia! Trzeba zwrócić się do Niego, a nie w inne strony. Człowiek, który często ucieka od Boga, jest wezwany do zmiany drogi, sposobu myślenia i działania. Najtrudniejsza zmiana mentalności to zmiana religijna: zmiana naszego sposobu myślenia o Bogu i odnoszenia się do Niego. On rzeczywiście jest Tym, o Którym prorok Izajasz powiedział: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie Drogę Panu, wyprostujcie ścieżki dla Niego!

Panie Jezu, który przez Jana ogłaszasz nam chrzest miłości, daj nam Cię poznać i podążać za Tobą drogami zbawienia tak, abyśmy mogli prostować ścieżki naszego istnienia.

Głos współczesnego proroka

Przyjdzie jak wielki wiatr, wiatr, który wieje tam, gdzie chce Bezmierny.
Przyjdzie jak morze, woda i sól, aby obmyć, obmyć w wodzie bez dna.
Przyjdzie z mieczem, jak sierp na łąkach, by żąć ciała, kwiaty z ziół. Nadejdzie na chmurze od wschodu
do zachodu, jak błyskawica w przestrzeni kosmicznej.
Przyjdzie, aby zabłysnąć nad zachodem świata.
Ten, który każdej rzeczy oczekiwał od brzasku.
(Lanza del Vasto)

Komentarz: s. Graziella Curti FMA

Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA