Święto św. Andrzeja Apostoła przedstawia nam powołanie pierwszych uczniów, w tym Andrzeja. Być może najbardziej uderzająca w tej historii jest szybkość, z jaką najpierw Szymon i Andrzej, a potem Jakub i Jan, natychmiast porzucają sieci i łódź i podążają za Jezusem. Jednakże chciałbym zatrzymać się nad pewnym szczegółem, który moim zdaniem nie jest bez znaczenia. Jezus powołuje braci. Jego pierwsi uczniowie są „wyławiani” spośród braci. Wzywa ich wspólnie. Nawet jeśli ich historia będzie dla każdego wyraźnie odmienna, uderzająca jest skłonność Jezusa do relacji, do „wspólności”, do braterstwa. Dzisiejsza powtórka skłania nas do zastanowienia się nad tym, że często dzięki jakimś ważnym relacjom, w których żyjemy, Bóg może objawiać się w sposób lepszy i bardziej zdecydowany. Najważniejsza jest umiejętność odpowiadania, niezwlekania, niewiara w to, że łodzie i sieci są ważniejsze niż Ktoś. Dzisiejsze święto przypomina nam, że nasze istnienie jest przygodą. Że nie wiemy, jak to się skończy (w rzeczywistości każdy Apostoł ofiarował swoje życie w wyjątkowych miejscach i wyjątkowych warunkach), ale wiemy na pewno, że skończy się dobrze. A to po prostu dlatego, że Ten kto nas wezwał, Ten kto nas pragnął, Ten który dał nam życie, nie zawodzi, nie popełnia błędów, nie rozprasza się, nie żałuje miłości. Apostoł to umiłowany człowiek posłany ze swej strony do miłowania. Sam odnaleziony, uczy się szukać.
Pokornie błagamy Cię, Panie, aby święty Andrzej apostoł, który głosił Ewangelię i był przewodnikiem w Twoim Kościele, był naszym nieustannym orędownikiem u Ciebie.
(Kolekta dnia)
Głos teologa
„W pewnym momencie relacja z Jezusem, jak każda inna, staje się trudna, męcząca, wymagająca, ale właśnie wtedy dokonuje się wybór stawania się uczniem. Tak więc można było chodzić razem przez długi czas, a potem odkryć wysiłek związany z chodzeniem z drugą osobą. Życie jest więc nieustannym wyborem między pragnieniem podążania za słowami ducha a pokusą, by karmić się wyłącznie słowami cielesnymi.”
(Gaetano Piccolo SJ)
Głos patrona Włoch
„Dobrze jest nie czynić źle, ale źle jest nie czynić dobra.”
(Sant’Alberto Hurtado )
Komentarz: ks. Maurizio Lollobrigida SDB
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org
PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA
