1 Powiedział też do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. 2 Przywołał go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą”. 3 Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. 4 Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu. 5 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” 6 Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. 7 Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korcy pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”. 8 Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.
Łk 16, 1-8
Co robi ten „nieuczciwy rządca”, aby „ocalić twarz”? Co robi, aby móc dalej żyć, skoro zostanie zwolniony za przywłaszczenie majątku swego pana? Robi dziwną rzecz, zaczyna darować (współdarować), myśleć o innych! Zaczyna myśleć, biorąc pod uwagę wysiłki innych, stając się hojnym w imię swojego pana.
Jezus w tej przypowieści zdaje się nam mówić, że prawdziwa przebiegłość nie jest zbieraniem, ale dawaniem, ponieważ tylko dawanie nas otwiera i czyni życie możliwym do przeżywania.
Panie, przełam nasze mechanizmy obronne, które prowadzą nas do „gromadzenia” i naucz nas sposobów dzielenia się!
Głos Papieża Franciszka
Ten fragment Ewangelii sprawia, że rozbrzmiewa w nas pytanie nieuczciwego rządcy, wyrzuconego przez swego pana: «Co ja teraz pocznę» (w. 3). W obliczu naszych niedostatków i porażek Jezus zapewnia nas, że zawsze mamy czas, aby uzdrowić dobrem popełnione zło. Ten kto spowodował łzy, niech kogoś uszczęśliwi; kto zdefraudował, niech da potrzebującym – zachęcił Franciszek. Jeżeli będziemy czynili w ten sposób, to Pan pochwali nas «dlatego, że działaliśmy przebiegle», to znaczy z mądrością tego, kto rozpoznaje siebie jako dziecko Boże i angażuje się na rzecz Królestwa niebieskiego.
(Anioł Pański 22 września 2019)
Komentarz: s. Monika Gianoli FMA
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy w San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org