Wszyscy znamy to wydarzenie i wiemy, że Maryja nie została w swoim domu, aby rozważać, nie zamknęła się w sobie po Zwiastowaniu, ale pospiesznie poszła z pomocą i poszła, aby oznajmić Jezusa swojej kuzynce Elżbiecie. Ta okazja dała jej możliwość radowania się w Panu i uwydatniła między innymi pokorę i wielkie rzeczy dokonane przez Wszechmogącego. Poprzez tę pieśń proponuje nam, abyśmy wzrastali w pokorze, aby Pan mógł działać w nas. Z pewnością nie jest łatwo walczyć z własną pychą, ale jeśli przyjmiemy Maryję jako nauczycielkę, przewodniczkę i matkę, modląc się razem z Nią, zadanie będzie nam ułatwione.

Matko Niebieska, nauczycielko pokory, naucz mnie podążania drogą.

 
Głos Papieża
„Słowo „pokora” pochodzi od łacińskiego terminu humus, co oznacza „ziemia”. To paradoksalne: żeby się wznieść do Nieba, trzeba być nisko, jak ziemia! Jezus tego uczy: „Kto się uniża, będzie wywyższony” (Łk 14, 11). Bóg nie wywyższa nas z powodu naszych talentów, bogactwa, umiejętności, ale pokory; Bóg jest zakochany w pokorze. Bóg podnosi tych, którzy się uniżają, tych, którzy służą. Maryja bowiem nie przyznaje sobie nic innego, jak tylko „tytuł” służebnicy: jest „służebnicą Pańską” (Łk 1, 38). Nic więcej o sobie nie mówi, niczego więcej dla siebie nie szuka. Dlatego dzisiaj każdy z nas w swoim sercu może zadać sobie pytanie: jaka jest moja pokora? Czy staram się o uznanie u innych, potwierdzanie siebie i bycie chwalonym, czy też myślę o służeniu? Czy umiem słuchać, jak Maryja, czy po prostu chcę rozmawiać i zwracać na siebie uwagę? Czy umiem milczeć, jak Maryja, czy zawsze gadam? Czy potrafię zrobić krok w tył, rozładować kłótnie i dyskusje, czy zawsze po prostu staram się wyróżniać? Zastanówmy się nad tymi pytaniami: Jaka jest moja pokora?”
(PAPIEŻ FRANCISZEK Anioł Pański, Plac św. Piotra, niedziela, 15 sierpnia 2021 r.)

Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA