Zaufanie zawsze wzrusza. Zaufanie komuś jest gestem, który dotyka najgłębszej i najprawdziwszej części naszego człowieczeństwa. Całe nasze życie jest wyzwaniem, aby stać się niezależnym, z drugiej strony autonomia i osobista odpowiedzialność są niezwykle ważne. Potem przychodzi zaufanie płynące ze świadomości, że sami sobie nie wystarczymy. Jezus przedstawia siebie jako miejsce spotkania podwójnej ufności. Z jednej strony nasza: „każdego, kto do Mnie przyjdzie, precz nie odrzucę”. Bez silnej miłości nasze codzienne życie nie ma sensu. Z drugiej strony Jezus jest miejscem zaufania Ojca: „aby nic nie utracić z tego, co On mi dał”. Zostaliśmy powierzeni Jego rękom zdolnym do rozbudzenia, wychowania, pieszczenia, cierpienia, błogosławienia. Wiara jest skierowana ku Jezusowi, ale pamiętajmy, że On także nieustannie zawierza nas Bogu.

Naucz nas całkowitego i wszechogarniającego zaufania do Ciebie, Który nigdy nie zawodzisz naszego serca.

Głos pisarza

„Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, czy możesz komuś zaufać, jest zaufać mu”.

(Ernest Hemingway)

Komentarz: s. Emilia Di Massimo

Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA