Maryja zawsze jawi się jako kobieta preferująca ciszę i ukrycie. Nie bierne milczenie kogoś, kto nie wie, co powiedzieć, ale milczenie medytacyjne tego, kto słucha, patrzy uważnie i stara się wszystko zrozumieć w świetle Boga. Dlatego Magnificat nabiera jeszcze większej wartości, ponieważ wyraża w najpełniejszej formie Jej świadomość wiary, ukazuje wewnętrzną radość Maryi, owoc łaski, którą Bóg w Nią wlał. Ta modlitwa jest ludzkim słowem, ale wypływa z przyjęcia Słowa Bożego: to słuchanie rodzi chwałę, milczenie rodzi Słowo. Radość jest całkowicie wewnętrzna, objawia duszę, która pozwoliła się całkowicie napełnić Bogu. Maryja zaprasza nas aby, wyśpiewać pieśń nadziei, ponieważ Bóg towarzyszy krokom ludzkości.

Panie, odmówię dziś Magnificat powoli, wiersz po wierszu, myśląc, że jest to najpiękniejszy hymn w historii: jeśli milczenie serca jest źródłem wiary, to uwielbienie jest jej wyrazem.

Głos księdza

„Rozpoznając cuda Boga w swoim życiu, Maryja uczy drogi, która prowadzi od zdumienia do nadziei: zachwytu nad tym, by dać się ponieść działaniu Boga, dziękować Mu, uznając otrzymane łaski, a potem wspominać o doznanych cudach. Pamięć, wspomnienia, za które się wielbi, wyraża zdolność do otrzymania innych łask, nawet jeszcze większych.”
(Pierre Dumoulin )

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA