Chrzciciel kieruje swój wzrok na Nazarejczyka, wpatruje się w niego i czuje w swoim sercu, że znajduje się w obecności Mesjasza. Jest tego tak pewien, że nie może się powstrzymać od głośnego stwierdzenia: „Oto Baranek Boży, oto Ten, którego Izrael oczekiwał od dawna”. Ewangelista zauważa, że dwóch uczniów Chrzciciela, słysząc jego słowa, natychmiast zaczęło podążać za Jezusem.

Ta scena skłania do refleksji nad znaczeniem ludzkiego pośrednictwa w doświadczeniu uczniostwa, ale przede wszystkim nad faktem, że doświadczenie uczniostwa może rozpocząć się pod warunkiem, że nasz „Jan Chrzciciel” pozwoli nam pójść za Jezusem i nie będzie się nas trzymał przy sobie; że wyjdziemy z naszej „strefy komfortu” i nie pozostaniemy zawieszeni w wiecznym niezdecydowaniu; że zrobimy miejsce dla Boga i bliźniego i nie będziemy tkwić wyłącznie w pragnieniu samorealizacji.

Panie, uwolnij nas od pokusy uważania osób, które spotykamy w placówkach wychowawczych, za naszą własność; pomóż im być wolnymi, by mogli podążać za Tobą. Amen!

Głos Kościoła

„Posługa towarzyszenia powołaniom jest posługą pokorną, tej pogodnej i inteligentnej pokory, która rodzi się z wolności w Duchu Świętym i wyraża się „odwagą słuchania, miłości i dialogu”. Dzięki tej wolności głos Tego, który wzywa, rozbrzmiewa z większą jasnością i siłą. Młody człowiek staje przed Bogiem i ze zdziwieniem odkrywa, że to Przedwieczny kroczy obok niego w czasie i wzywa go do wyboru na wieki!”.

(PONT. OPERA VOCAZIONI ECCLESIASTICHE, Nowe powołania dla nowej Europy, 34)

Komentarz: ks. Giuseppe Tilocca

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA