Jan Chrzciciel jest w więzieniu, a Jezus wygłasza na jego cześć pochwałę, mówiąc, że jest największym ze wszystkich ludzi, ponieważ nie ma żadnych zabezpieczeń i wszystko kwestionuje. Ma tę najwyższą wolność, że może całkowicie otworzyć się na Boga, dlatego jest największym człowiekiem. Chrzciciel jest tym, który wyrzeka się wszelkiej pewności i pyta: „Czy to Ty?”. Jest więc jest gotów przyjąć Boga takim, jakim jest, takim, jakim się przedstawia. To jest jego prawdziwa wielkość. Wielkość człowieka polega na zadawaniu sobie pytań i szukaniu odpowiedzi. Jednak w perspektywie zbawienia „najmniejszy w królestwie niebieskim jest większy od niego”: Boże objawienie zmienia kryteria oceny osób i wydarzeń. Kryterium stosowane przez Jezusa do oceny wielkości człowieka nie jest społeczne, kulturowe, fizyczne czy psychiczne. Człowiek jest wielki, ponieważ żyje w miłosnej relacji z Bogiem, z samym sobą, z bliźnim, nie przemocą, ale mocą czułości i miłosierdzia.

Kto ma uszy, niechaj słucha; niech się dostroi do Twego planu miłości.

Głos naukowca
„Wielkie duchy zawsze napotykały gwałtowny sprzeciw ze strony miernych umysłów”.
(Albert Einstein) 

Komentarz: s. Emilia Di Massimo FMA

Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org  info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA