SŁOWO DNIA
13 Potem wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. 14 A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». On wstał i poszedł za Nim.
15 Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. 16 Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?» 17 Jezus usłyszał to i rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
Mk 2, 13-17
Jezus ofiaruje wszystkim pełnię życia, nikogo nie wyklucza; dla Niego wszyscy jesteśmy Jego braćmi i siostrami, ponieważ jesteśmy dziećmi Jego Ojca. Nie zna różnic między kontynentami, kulturami, religiami, statusem, wszyscy jesteśmy Jego braćmi i siostrami, i tak jesteśmy traktowani.
Dzisiejsza Ewangelia mówi nam, że ofiarowuje On „całe swoje życie” poborcom podatkowym, którzy oszukują, i innym, którzy mają złą reputację. Ci „dobrzy” są zgorszeni, że Jezus dzieli się swoim życiem z takimi ludźmi. Odpowiedź Jezusa jest jasna: „Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.
Poczucie bycia zawsze potrzebnym, dzielenie się stołem życia z innymi potrzebującymi, pomaga nam być zawsze czynnymi, przeżywać nasze codzienne życie z dynamizmem Ducha, który nas uzdrawia i otwiera nas na nowe horyzonty.
Dziękuję Ci, Panie, że przyszedłeś dla mnie, dla nas; potrzebujemy Ciebie, potrzebujemy siebie nawzajem.
Głos dziennikarza
„Bożemu wtargnięciu, przepełniającemu, całkowitemu, towarzyszy radość, która jest niczym innym jak uniesieniem zbawionych, radością rozbitków poderwanych w porę…”
(André Frossard)
Komentarz: s. Yarislet Berríos, FMA
Dom Modlitwy San Biagio www.sanbiagio.org info@sanbiagio.org