Przypowieść opowiedziana dzisiaj przez Jezusa uczy nas potrzeby wytrwałości w modlitwie. Dziewięć początkowych słów wskazuje na silne pragnienie bycia wysłuchanym. Proście, szukajcie, pukajcie: mogą wydawać się niedyskretne, ale Mistrz zapewnia, że dla tych, którzy odważą się zapukać, zawsze jest przyjaciel, który otworzy drzwi, nawet w nocy. Wystarczy być żebrzącymi o Jego łaski. Poruszające jest to pytanie dla tego, kto jest ojcem czy matką: „Teraz, który ojciec spośród was, jeśli jego syn poprosi o chleb, da mu kamień?”. I wynikająca z tego realistyczna refleksja: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.

Dla Łukasza Duch Święty jest źródłem i syntezą wszystkich dóbr mesjańskich, darem par excellence Jezusa Zmartwychwstałego dla Jego wspólnoty. Nie odmawia proszącym innych, szczególnych łask. Wierzący zaś są odsyłani do tego, co najistotniejsze: modlić się to przyjmować i rozwijać komunię i komunię między Ojcem i Synem i Duchem.

Dziś postarajmy się nalegać modlitwą prośby i odnówmy w sobie ufność bycia wysłuchanymi.

Głos biblisty

„Pukajcie, a otworzą wam. Głodni podróżnicy, pukamy do Twoich drzwi, Panie.
Głos zaprasza nas do stołu: w dzielonym chlebie rozpoznajemy naszego Boga”.

(M. Scouarnec )

Komentarz: s. Graziella Curti FMA

Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA

Dom modlitwy San Biagio  www.sanbiagio.org   info@sanbiagio.org

PRZYJACIELE I SŁUDZY SŁOWA