Żyła w latach 1873-1951. Urodziła się we Włoszech. Pochodziła z zamożnej rodziny. Wychowywana w luksusie, a jednocześnie w poszanowaniu każdego człowieka i szacunku do pracy. W sercu dziewczyny już od dziecka rozwijała się miłość do Boga, która z czasem poprowadziła ją do wyboru życia zakonnego w Zgromadzeniu Córek Maryi Wspomożycielki. Po profesji pracowała jako nauczycielka, pełniła służbę dyrektorki domów i dzieł. W 1922 roku została poproszona o wyjazd do Polski. Stanęła na czele grupy sióstr, których zadaniem było zaszczepienie Zgromadzenia CMW w naszym kraju. Odtąd Polska stała się jej drugą ojczyzną, której nie opuściła nawet gdy była o to poproszona ze względów bezpieczeństwa podczas II wojny światowej. Wraz z siostrami zajmowała się sierotami, zakładała kolejne domy i placówki wychowawcze. Dla sióstr i wychowanków miała zawsze serce pełen matczynej miłości. Jej źródłem była głęboka, oblubieńcza relacja z Bogiem oraz dziecięce zawierzenie Maryi. Ufność w Bożą opatrzność nie opuszczała jej nawet w najtrudniejszych chwilach. Zmarła w Pogrzebieniu, pozostawiając Zgromadzenie w Polsce w stanie rozkwitu.