Żyła w latach 1902-1977. Urodziła się w Nikaragui. Była córką ministra. Dzieciństwo spędziła, żyjąc dostatnio, a jednocześnie ucząc się od rodziców wrażliwości na ludzką biedę. Wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Pierwszym miejscem jej pracy było San Jose w Kostaryce. Tam na szeroką skalę rozwinęła działalność na rzecz ubogich. Z kreatywnością i pomysłowością stworzyła cały system pomocy, angażując w to także wielu świeckich. Założyła między innymi specjalną wioskę dla ubogich. Jej praca zakorzeniona była w sercu zjednoczonym z Bogiem. Odznaczała się miłością do Maryi i pobożnością eucharystyczną. Głębokie i niezachwiane zaufanie do Wspomożycielki sprawiło, że przez ręce s. Marii działy się liczne cuda – przede wszystkim uzdrowienia z różnych chorób. Rząd Kostaryki po śmierci nadał jej honorowe obywatelstwo swojego kraju.
