Zespół Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II w Suwałkach – katolicka szkoła z trzydziestoletnią tradycją w diecezji ełckiej
Początki Zespołu Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II w Suwałkach, katolickiej szkoły salezjańskiej w mieście nad Czarną Hańczą, są związane z osobą ks. Kazimierza Aleksandra Hamerszmita – więźnia obozów w Sachsenhausen i Dachau, wieloletniego proboszcza Parafii pw. św. Aleksandra w Suwałkach, Sługi Bożego, którego proces beatyfikacyjny jest w toku. Swoim życiem świadczył, że w ostatecznym rozrachunku liczą się tylko uczynki miłosierdzia. Podawał piękny przykład postawy ks. Michała Piaszczyńskiego: Kiedy w maju 1940 roku więźniowie suwalscy zostali przesłani z obozu z Działdowa do Sachsenhausen koło Berlina – przez kilka miesięcy byli razem z warszawiakami, wśród których znajdowało się kilkunastu Żydów. Tym, któregoś dnia Niemiec odebrał należną im porcję chleba. Wtedy ks. Piaszczyński – ostatni dyrektor gimnazjum biskupiego w Sejnach – rozłamał swoją porcję chleba i podał adwokatowi, Żydowi z Warszawy o nazwisku Kott. Ten wzruszony powiedział: ”Wy, katolicy wierzycie, że w Komunii przyjmujecie żywego Jezusa – ja wierzę, że w tym chlebie, którym się ze mną ksiądz podzielił, jest Chrystus, który uczył miłości”[1]. Dzięki jego otwartości i kapłańskiej trosce do Suwałk przybyły siostry salezjanki i rozpoczęły działalność edukacyjną wśród młodzieży. Misją zgromadzenia, które zostało założone przez św. Jana Bosko przy współudziale św. Marii Dominiki Mazzarello, jest praca wychowawcza wśród dzieci i młodzieży, towarzyszenie im na drodze rozwoju dojrzałości ludzkiej i duchowej. Proces wychowania opiera na systemie prewencyjnym – odwołującym się do rozumu, religii i miłości. Zakłada asystencję, czyli przyjacielską obecność wychowawcy przy wychowanku, a także codzienną formację dzięki „słówku salezjańskiemu”, które jest czasem modlitwy, refleksji oraz zachętą do chrześcijańskiej radości oraz patrzenia z nadzieją w przyszłość. Święty Jan Bosko zachwycił się nauczaniem i życiem św. Franciszka Salezego. Powodem tej fascynacji był proponowany wzór zwyczajnej, codziennej drogi świętość, wypełnionej pokorą i optymizmem, świadomość nieustannej obecności Boga, który widzi i kocha. Przekonanie o bliskości i działaniu Trójcy Świętej w życiu każdego człowieka stawało się źródłem niewyczerpanej radości, spełnienia i nadziei. Święty Franciszek Salezy w jednym ze swoich dzieł pisał: Miłość Boża daje nam wesele i pociechę w wielkim pokoju, który utrzymuje się w przeciwnościach przez cierpliwość (…). Radość jest tak mocna, że nie mogą jej ugasić wody utrapień i rzeki prześladowania (…). Duch Święty zaszczepiony w duszy i mieszkający w nas przez nieskończone swoje miłosierdzie jest sprawcą tej nadprzyrodzonej radości[2]. To od św. Franciszka Salezego św. Jan Bosko czerpał inspirację do zyskiwania przyjaźni młodych dzięki serdeczności, łagodności i cierpliwości. Był przekonany o słuszności słów biskupa Genewy, który mawiał: Więcej much złapie się na łyżkę miodu niż na beczkę octu.
Realizację charyzmatu salezjańskiego na suwalskiej ziemi siostry salezjanki rozpoczęły w 1990 r, a od 1991 r. w budynkach przy ul. Sejneńskiej 10 w Suwałkach zostało zainicjowane organizowanie pierwszej placówki edukacyjnej – Zasadniczej Szkoły Zawodowej Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II w Suwałkach. Cyklicznie remontowano kolejne pomieszczenia, przeznaczano je na sale lekcyjne, pracownie, internat, stołówkę, kaplicę. Pierwszą dyrektorką szkoły była s. Jadwiga Pruska. Jej wysiłkowi i zaangażowaniu szkoła zawdzięcza ramy organizacyjne i początek właściwej sobie tradycji. W szkole byli zatrudnieni świeccy nauczyciele i siostry salezjanki. Od 1999 r. następczynią s. Jadwigi Pruskiej na stanowisku dyrektora została. s. Leokadia Wojciechowska. Powstało wówczas Publiczne Technikum Odzieżowe Sióstr Salezjanek. W 2004 r. zarządzanie szkołami przejęła s. Krystyna Stolarczyk. W 2006 r. rozpoczęło działalność VI Liceum Ogólnokształcące w Suwałkach. Od 2007 r. obowiązek dyrektora szkoły pełniła s. Małgorzata Łukawska. W 2008 r. została dokonana zmiana nazwy szkoły, Technikum Odzieżowe stało się Technikum nr 5, w którym odbywało się kształcenie na dwóch kierunkach: technik technologii odzieży i technik obsługi turystycznej (obecnie kierunki te również mają zmienione nazwy: technik przemysłu mody i technik organizacji turystyki). W 2014 r. urząd dyrektora szkoły objęła s. Sabina Żak, a od 2018 r. funkcję dyrektora szkoły sprawuje s. Katarzyna Braguła.
Dwa budynki z trzech, w których funkcjonuje szkoła, powstały w drugiej poł. XIX w. Wchodzą w skład zabytkowego kompleksu pokoszarowego. Stacjonował w nich 3. Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. Płk. J. Kozietulskiego. Piękne budynki o ciekawej architekturze mieszczą dziś między innymi: sale lekcyjne, kaplicę, szkolną salę gimnastyczno-teatralną, stołówkę internatu, pracownię krawiecka, pokoje mieszkanek internatu, pokój rekreacyjny, aneks kuchenny. W trzecim budynku znajdują się dobrze wyposażone klasy z monitorami interaktywnymi, projektorami multimedialnymi, ciekawymi pomocami dydaktycznymi, jest również biblioteka z bogatym księgozbiorem. Uczennice mieszkające poza Suwałkami mogą ubiegać się o zamieszkanie w odnowionym niedawno, pięknym internacie, mieć zagwarantowane całodzienne wyżywienie i dobre warunki lokalowe nauki i odpoczynku.
Na trzydziestoletnią tradycję szkoły składają się wszelkie działania rady pedagogicznej, inicjatywy rodziców oraz samorządu uczniowskiego. Służą one dobru ogólnemu, wytwarzają poczucie przynależności do szkolnej społeczności, wychowują ku wartościom, a jednocześnie podtrzymują pogodny klimat, są okazją do zaprezentowania zdolności młodych ludzi, uczą ich kreatywności, wzajemnej akceptacji i współpracy.
Patronem Zespołu Szkół Sióstr Salezjanek w Suwałkach jest św. Jan Paweł II, który szczególnie cenił ludzi młodych, spędzał z nimi wiele czasu i pokładał w nich nadzieję na budowanie lepszej przyszłości. Papież tak charakteryzował miłość wychowawczą: Miłość do młodych – ta miłość, która jest nieodzownym przymiotem każdego rzetelnego wychowawcy i dobrego duszpasterza – jest w pełni świadoma zarówno owych zalet jak i wad, które są właściwe młodości i młodym. Równocześnie miłość ta – podobnie jak miłość Chrystusa – poprzez zalety i wady trafia wprost do człowieka, który znajduje się w ogromnie ważnym etapie życia. Szczególnie wiele właśnie na tym etapie kształtuje się i rozstrzyga (czasem w sposób nieodwracalny). Od tego, jaka jest młodość, zależy w znacznej mierze przyszłość człowieka. Przyszłość konkretnej i niepowtarzalnej ludzkiej osoby. Jest więc młodość w życiu każdego człowieka etapem szczególnej odpowiedzialności. Miłość do młodych – to przede wszystkim świadomość tej odpowiedzialności i gotowość uczestniczenia w niej. Jest im ona ogromnie potrzeba na tym etapie życia, przez który przechodzą[3].
Święty Jan Paweł II często podkreślał wartość sytemu prewencyjnego ks. Bosko, a w liście z okazji 100-lecia śmierci tego wielkiego wychowawcy z Turynu tak pisał: Troska ks. Bosko o ewangelizację młodzieży nie ograniczała się tylko do katechezy i liturgii ani do tych aktów religijnych, które wymagają wyraźnego praktykowania wiary i do niej prowadzą, lecz obejmowała szerokie dziedziny życia młodzieży. Była ona obecna w procesie formacji ludzkiej, świadoma braków, a zarazem pełna nadziei na stopniowe dojrzewanie, słowo Ewangelii bowiem powinno być zasiewane w codziennej rzeczywistości, aby prowadzić młodych do wielkodusznego zaangażowania się w życie. Ponieważ młodzież przeżywa okres szczególnie ważny z punktu widzenia wychowania, w procesie wychowawczym powinno ją podtrzymywać zbawcze orędzie Ewangelii, a wiara być czynnikiem integrującym i oświecającym osobowość[4]. Stąd zwracanie uwagi w działaniach wychowawczych na promowanie personalizmu chrześcijańskiego, dążenie do integralnej formacji młodych ludzi w perspektywie stawania się uczciwymi obywatelami i dobrym chrześcijanami. Papież kładł nacisk na uczenie młodych służby, bezinteresowności, wymagania od siebie, by przyjąć drugiego człowieka jako drogocenną tajemnicę. W jednym z przemówień podkreślał: Druga osoba musi być kochana dla niej samej, nie jako przedmiot przyjemności. Takiej miłości trzeba się uczyć cierpliwie, ona wymaga ofiar, by trwała (…), problem polega na przygotowaniu się do daru z siebie[5].
Co roku uroczyście obchodzone Święto Patrona Szkoły jest okazją do prezentacji twórczości uczniowskiej. Jest to też data ślubowania klas pierwszych, oficjalnego przyjęcia ich w poczet uczniów szkoły. Z okazji świąt i uroczystości określonych kalendarium szkolnym celebrowana jest Eucharystia. Organizowana jest też Wigilia szkolna i Wigilie klasowe – spotkania kultywujące polską tradycję religijną i rodzinną. Z roku na rok dużą popularnością cieszą się konkursy na świąteczny wystrój sal, na najpiękniejszą ozdobę. Zakończenie pierwszego półrocza to czas Dni Duchowości Salezjańskiej i uroczystości św. Jana Bosko. Młodzież pod kierunkiem nauczycieli przygotowuje program artystyczno-rozrywkowy. Oczekiwanym przez społeczność szkolną momentem jest również Dzień Turystyki. Jego celem jest poznanie atrakcji turystycznych Polski i regionu, ma on formę edukacyjno-rozrywkową. Ukonstytuowanym już czasem spotkania z absolwentami szkoły jest cyklicznie 27 grudnia. To okazja do utrwalenia przyjaźni i poczucia przynależności do Rodziny Salezjańskiej. Uczniowie, rodzice, nauczyciele i pracownicy szkoły mają również możliwość uczestniczenia raz w miesiącu w Wieczorach Uwielbienia w kaplicy sióstr salezjanek. To możliwość adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramentu, słuchania Słowa Bożego, trwania w ciszy i podejmowania głębokich refleksji życiowych.
Dużym atutem szkoły jest jej kameralność, przytulność, panujący duch rodzinny, ale przede wszystkim wspaniałe grono pedagogiczne, które uczniów traktuje podmiotowo, towarzyszy w rozwoju talentów i zainteresowań, potrafi słuchać, modlić się za swoich wychowanków i ich rodziny, współpracować z rodzicami dla dobra młodego człowieka. Znaczna część rady pedagogicznej to nauczyciele dyplomowani, kompetentni, zaangażowani, wielu z nich jest egzaminatorami przedmiotów maturalnych i zawodowych. W ich pracy można dostrzec dużo różnorodnych osiągnięć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Stosują na co dzień system prewencyjny św. Jana Bosko i rozwijają najważniejsze umiejętności uczniów określone w podstawie programowej kształcenia ogólnego i zawodowego na kierunkach technik przemysłu mody i technik organizacji turystyki. Oceniają osiągnięcia wychowanków systematycznie, obiektywnie i motywująco. Starają się o atrakcyjność swoich lekcji, stosują różne, ciekawe metody pracy i pomoce dydaktyczne. Odnoszą się z szacunkiem do uczniów i ich rodziców, charakteryzują się wysoką kulturą wypowiedzi, tworzą życzliwą atmosferę, zależy im na wszechstronnym rozwoju wychowanków. Motywują uczniów do angażowania się w życie klasy, szkoły, w realizację różnych projektów. Starają się o integrację uczniów, potrafią zauważyć ich zalety, rozwijać zainteresowania, wspierać słabszych, dodatkowo poświęcając swój czas na zajęcia wyrównawcze czy przygotowanie do egzaminów zewnętrznych. Doceniają też uczniów zdolnych. Odpowiadają na potrzeby rozwojowe i edukacyjne wychowanków, pomagają w przezwyciężaniu niepowodzeń. Prowadzą różne zajęcia dodatkowe, pozalekcyjne, np. kółko sportowe, teatralne, historyczne; zajmują się wolontariatem szkolnym (wyjazdy na spotkania z wychowankami Domu Dziecka w Pawłówce, pomoc wychowawcza w Oratorium – Centrum Młodzieżowym Sióstr Salezjanek w Suwałkach). Realizują Projekty Adopcji na odległość, Adopcji dziecka poczętego, organizują kiermasze świąteczne i przeznaczają fundusze na misję lub dla osób potrzebujących w naszym kraju. Współpracują z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Suwałkach, pedagogami z innych szkół podstawowych i ponadpodstawowych, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, Biblioteką Miejską, Muzeum Marii Konopnickiej, Muzeum Okręgowym, Suwalskim Ośrodkiem Kultury, Sądem Rejonowym w Suwałkach. Potrafią być doskonałymi mediatorami w konfliktach, apostołami wartości, dostrzegają problemy swoich wychowanków i próbują im zaradzić, tworząc sieć pomocy. Rzetelną pracą i cierpliwością budują dobry wizerunek szkoły w środowisku lokalnym, dają młodym poczucie bezpieczeństwa, są świadkami radości. Ten dar Ducha Świętego był wielokrotnie przywoływany w nauczaniu św. Marii Dominiki Mazzarello – współzałożycielki Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. W jednym z jej listów, skierowanych do s. Józefiny Pacotto, czytamy o sekrecie szczęśliwego życia: Aby być radosną, trzeba iść naprzód z prostotą, nie szukając zadowolenia ani w stworzeniach, ani w rzeczach tego świata. Myśl tylko o tym, by spełnić dobrze swój obowiązek dla miłości Pana Jezusa, On dokona reszty[6]. Uczniowie w jednej z ankiet przeprowadzanych on-line wskazali, że osobami, do których mają największe zaufanie, są właśnie wychowawcy klas. Nauczyciele – apostołowie entuzjazmu. Wypływa on z rzetelnego wykonywania codziennych zadań, wierności w małych rzeczach i przekonania o sumiennym wypełnianiu misji, która nie kończy się na doczesności, ale sięga wieczności.
Nauczyciele przedmiotów zawodowych natomiast współpracują z lokalną branżą odzieżową: Recmanem, Salonem Mody Anastazja oraz lokalną branża turystyczną: Centrum Informacji Turystycznej, PTTK, Suwalską Organizacją Turystyczną, Wigierskim Parkiem Narodowym, Suwalskim Parkiem Krajobrazowym, biurami podróży i hotelami, w celu organizacji wizyt studyjnych, zajęć praktycznych, a przez to uatrakcyjniają ofertę kształcenia w naszej szkole. Nauczyciele podejmują też funkcję opiekunów praktyk studentów z wielu uczelni wyższych. Są organizatorami pielgrzymek, ciekawych wyjazdów integracyjnych, wycieczek autokarowych, wypraw pieszych, rajdów rowerowych, spływów kajakowych, spotkań z podróżnikami i ciekawymi ludźmi. To osoby z pasją, które budują przyjacielskie relacje w gronie wspólnoty wychowawczej, potrafią dzielić się swoją wiedzą, czasem i pomysłami. Siostry salezjanki organizują dla uczniów szkoły różnorodne wyjazdy na ogólnopolskie spotkania młodzieży salezjańskiej z racji świąt i uroczystości, takich jak: Adwent, Wielki Post, Niepokalana. Co roku w Wielkim Tygodniu organizowane są wielkopostne rekolekcje szkolne. Młodzi angażują się w ich przygotowanie i przeżycie. Przedstawiają scenki pantomimiczne, Drogę Krzyżową, pracują w grupach, przygotowują śniadanie wielkanocne. Wielu nauczycieli szkoły było nagrodzonych Nagrodami Organu Prowadzącego Zespołu Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II w Suwałkach, Nagrodami Dyrektora Szkoły, a w roku szkolnym 2021/2022 mgr Anna Romanowska – nauczycielka przedmiotów zawodowych otrzymała Nagrodę Ministra Edukacji i Nauki za szczególne osiągnięcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze.
Personel niepedagogiczny stanowią sumienni i odpowiedzialni pracownicy administracji i obsługi. Dbają oni o piękno, estetykę szkoły oraz otoczenia, budują atmosferę życzliwości i otwartości. Szkoła zapewnia uczniom bezpieczeństwo, nikt nie jest w niej anonimowy.
Uczniowie wraz z pocztem sztandarowym uczestniczą w różnego rodzaju uroczystościach o charakterze patriotycznym i religijnym na terenie Suwałk. Ważne wydarzenia historyczne przypominane są nie tylko na lekcjach historii, ale również w czasie kółek historycznych, „salezjańskich słówek”, w czasie spotkań z zaproszonymi gośćmi, weteranami. Takie dodatkowe zajęcia są wyrazem zrozumienia istoty salezjańskiego wychowania, tak różnego od systemu represyjnego. Sam ks. Bosko twierdził, że system prewencyjny: w odniesieniu do wychowawców przedstawia wprawdzie pewne trudności, które jednak się zmniejszają, gdy wychowawca zabierze się gorliwie do swego dzieła. Wychowawca jest osobą całkowicie poświęconą dla dobra swoich wychowanków, dlatego powinien być gotów pokonać wszelkie przeszkody i podejmować wszelkie trudy, aby osiągnąć swój cel, jakim jest wychowanie obywatelskie, moralne i umysłowe podopiecznych[7].
Mając na uwadze potrzebę nieustannego wzrastania w poczuciu tożsamości narodowej i upamiętniania ważnych wydarzeń dziejowych, społeczność szkolna od kilku lat uczestniczy w projektach Ministerstwa Edukacji i Nauki: „Szkoła pamięta” i „Szkoła do Hymnu”, w akcji „Znicz dla Bohatera”, przypominającej o bohaterach II wojny światowej, którą organizowało Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Uczniowie porządkują groby żołnierzy i bohaterów, zapalają znicze, odwiedzają miejsca pamięci. Z inicjatywy pana dra Jarosława Schabieńskiego – Naczelnika Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Białymstoku, w 2020 roku na terenie posesji Zespołu Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II w Suwałkach został postawiony i poświęcony obelisk upamiętniający stulecie utworzenia Armii Ochotniczej do walki z bolszewikami. To wydarzenie zgromadziło wielu znamienitych gości, przedstawicieli duchowieństwa, edukacji, wojska, służb mundurowych, turystyki świata polityki, W tej żywej lekcji historii uczestniczyła cała społeczność szkolna.
Młodzież szkoły przez wiele lat pod kierunkiem nauczycieli zawodowców tworzyła Szkolne Biuro Turystyczne „Sales Tour” – Firmę Symulacyjna, która została wyróżniona przez EUROPEAN PEN INTERNATIONAL i uzyskała międzynarodowy certyfikat jakości PRACTICE FIRM CERTIFICATE. „Sales Tour” została wytypowana jako jedna z pięciu najlepszych firm symulacyjnych w całym kraju. Uczniowie w 2011 r. również realizowali Projekt „Format Przyszłości”, współfinansowany przez Europejski Fundusz Społeczny, którego celem było podniesienie i modernizacja jakości kształcenia, wprowadzenie innowacji podnoszących kwalifikacje zawodowe uczniów. A w 2016 r. uczestniczyli w projekcie pt. „Rozwój kariery bez bariery” w ramach akcji „Mobilność uczniów i kadry”w programie Erasmus+. Młodzi wyjechali na trzytygodniowy staż do Irlandii. Uczennice Technikum Odzieżowego były finalistkami i zdobywały wysokie noty w konkursie dla młodych projektantów, czyli Ogólnopolskim Festiwalu Projektowania Ubioru „Sami dla siebie”, organizowanym w Sieradzu.
Od kilku lat uczniowie podejmują działania innowacyjne w ramach przedmiotu ekonomia w praktyce. W 2019 r. za interesujący Projekt Młodzieżowe Miniprzedsiębiorstwo „MC Sales Food”, który koordynowała nauczycielka przedmiotów zawodowych – mgr Anna Romanowska, szkoła otrzymała symboliczną statuetkę i uzyskała tytuł Szkoły Zawodowej Najwyższej Jakości 2019. Projekt edukacyjny „Młodzieżowe Miniprzedsiębiorstwo” to program nauczania przeznaczony do realizacji na zajęciach z zakresu podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem interaktywnych zasobów dydaktycznych platformy internetowej. Projekt tworzą uczniowie, co roku zmieniają ofertę produktów przeznaczonych do sprzedaży, od artykułów spożywczych po wytwory sztuki. Mgr Anna Romanowska przygotowuje również i prowadzi w ramach zajęć praktycznych Branżowe Symulacje Biznesowe REVAS – biuro podróży dla klas drugich technikum. Podejmuje tematy dotyczące przygotowania CV, listu motywacyjnego, rozmowy kwalifikacyjnej, prowadzi kurs kasy fiskalnej. Od pięciu lat organizuje również Międzyszkolny Konkursu Wiedzy o Suwałkach i Suwalszczyźnie dla gimnazjalistów i ósmoklasistów z Suwałk i okolic, pod patronatem Prezydenta Miasta Suwałk. W organizację konkursu włączani są uczniowie technikum. Celem tego przedsięwzięcia jest pogłębienie wiedzy o atrakcjach turystycznych Suwałk i Suwalszczyzny, rozwijanie w młodzieży zainteresowań krajoznawczych, a przez to tworzenie przyszłej profesjonalnej kadry turystycznej w regionie. Relacje z konkursu były zamieszczone na stronach lokalnych portali internetowych: suwalki.info, suwalki24.pl, radio5.com.pl, niebywalesuwalki.pl oraz przestawione w reportażu radiowo-telewizyjnym na antenie Radia 5. Pani mgr Anna Romanowska była też osobą odpowiedzialną za udział w projekcie popularyzującym kształcenie zawodowe w województwie podlaskim. „Dobry zawód – fajne życie”, a obecnie bierze udział w projekcie „Podlaska Sieć Doradztwa Zawodowego”. Nawiązywała kontakt z przedstawicielami różnych mediów. Uroczystości szkolne relacjonowały: Telewizja Białystok, Telewizja Suwałki, Polskie Radio Białystok, Radio 5.
Wychowanie to nie tylko prowadzenie do osiągania sukcesów, cieszenia się zwycięstwami, to kształtowanie w wychowanku umiejętności przyjęcia niepowodzeń, doznania strat, mężnego znoszenia cierpienia, przebaczania i przyjmowania przeprosin, pragnienia naprawienia błędu i zadośćuczynienia za wyrządzoną krzywdę. Św. Franciszek Salezy mawiał: ból głowy lub zębów czy inne małe dolegliwości, dziwactwa męża czy żony, stłuczenie szklanki, czyjeś lekceważenie lub dąsy (…) – słowem wszystkie te małe cierpienia, przyjęte i zniesione z miłością, niezmiernie podobają się dobroci Bożej (…)[8]. Święty Jan. Bosko, św. Maria Dominika Mazzarello oraz św. Jan Paweł II również mówili o wartości ponoszenia ofiary, ascezy, wyrzeczenia, znoszenia niewygód, pracy nad własnym temperamentem, charakterem, uczenia się dyspozycyjności, obumierania dla własnego egoizmu. Ten wysiłek na początku wydaje się mozolnym trudem, ale z czasem staje się źródłem pokoju i wewnętrznego zadowolenia. Wytrwałe słuchanie Słowa Bożego, przezwyciężanie własnej nieśmiałości, słabości, lęku, rezygnacja z utartych dróg i schematów postępowania, świadomość własnej wartości i godności, troska o innych, dowartościowanie każdego wysiłku, umiejętność dostrzegania piękna i zadziwiania się nim, postawa wdzięczności, odwaga pójścia pod prąd, wbrew temu, co oferuje świat, gotowość tracenia doczesności na rzecz wieczności – to tylko niektóre z wielu pragnień wychowawczego serca, które nieustannie widzi potencjał osoby. To dlatego tak bardzo ważny jest symbol logo szkoły – perły, która wydobywa się z muszli, a przecież proces ten wiąże z bólem, zmaganiem się, by w końcu wydobyć na światło dzienne piękno tego drogocennego klejnotu. Każda osoba jest takim niepowtarzalnym darem Boga, w którym wszystko ma swój początek i wypełnienie. Każde dobro ma we Wszechmocnym swoje źródło, dlatego podmiot liryczny jednego z najpiękniejszych utworów Romana Brandstaettera prosi Stwórcę:
Wysłuchaj mojego głosu i moich dziejów
I nakłoń uszy swoje na głos moich modlitw,
I uczyń mnie dobrym człowiekiem,
Albowiem tylko wówczas
Jestem,
Gdy jestem dobry.
Oto jedyna miara
Mojego człowieczeństwa
I istnienia[9]
Wszystko dzieje się w perspektywie łaski kochającego Ojca. Ten czas jubileuszów jest okazją do wdzięczności. Wdzięczność jest nieśmiałym i pokornym bogactwem tego, kto wie, że nie posiada niczego[10].Niech Maryja pomaga nam być dobrymi, przemieniać nasze życie w nieustanne Magnificat i cieszyć się szczęściem zbawionych w niebie.
s. Katarzyna Braguła FMA
[1] Ks. Kazimierz Aleksander Hamerszmit, Kazanie na VI niedzielę po Zielonych Świątkach, 1965, ( teczka II) w: Ks. Dariusz Maciej Brozio, Model życia chrześcijańskiego w świetle nauczania ks. Kazimierza Aleksandra Hamerszmita (zm. 1996), Episteme 91(2009), Ełk, 2009., s. 281.
[2] Św. Franciszek Salezy, Traktat o miłości Bożej, ks. XI, r. XIX, w: Radość miłowania Boga według nauczania świętego Franciszka Salezego, Klasztor Sióstr Wizytek, Jasło 2000, s. 11.
[3] Jan Paweł II, Listy do kapłanów, Kraków 1998, s.123-124.
[4] Ojciec i nauczyciel młodzieży. List Ojca św. Jana Pawła II na 100-lecie śmierci ks. Bosko, Watykan 1988, s. 21.
[5] Jan Paweł II, Tworzyć. Przemówienie do młodzieży w Strasburgu, 8.10.1988r. W: Podręcznik pokolenia JP II. Ojcowskie słowo do młodych świata, Polski i Lednicy, Poznań 2008, Duszpasterstwo Akademickie Dominikanów, s. 315.
[6] Św. Maria Dominika Mazzarello, List 24. Do s. Józefiny Pacotto, w: M. E. Posada, A. Costa, P Cavaglia , Mądrość życia. Listy Marii Dominiki Mazzarello, Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki, Rzym, 2004 r., s.145.
[7] Pisma ks. Bosko. II System prewencyjny w wychowaniu młodzieży, w: wydaniu polskim Konstytucje Towarzystwa Salezjańskiego św. Franciszka Salezego, Rzym 1986, s. 429.
[8] Św. Franciszek Salezy, Filotea. Wprowadzenie do życia pobożnego, Klasztor Sióstr Wizytek, Kraków 2000 r., s. 202.
[9] Roman Brandstaetter, Poezje, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1980, s. 444-445.
[10] Anita Deleidi i Maria Ko FMA, Po śladach Matki Mazzarello kobiety mądrej, Instytut Córek Maryi Wspomożycielki, Wrocław 2000, s.108.
