Formacja to proces stopniowego doskonalenia się osoby, która posiada wiarę chrześcijańską i stara się realizować powszechne dla wszystkich chrześcijan powołanie do świętości i doskonałości. Człowiek od momentu poczęcia jest formowany. Formacja ma swoją podstawę w planie Ojca, który przez Ducha Świętego kształtuje nas „na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi” (Rz 8, 29). Celem formacji jest integralne dojrzewanie osoby ludzkiej w stopniowym upodabnianiu się do Chrystusa. Jest ona przede wszystkim dziełem Ducha Świętego; wymaga słuchania, uległości i współpracy.
Głównym elementem formacji początkowej jest „wyjście” z ziemi znanej i umiłowanej do kraju jeszcze pełnego tajemnicy, gdzie przymierze miłości z Bogiem staje się stopniowo coraz bardziej wymagające i przybiera kształt charyzmatu salezjańskiego.
Formacja początkowa obejmuje:
Dziewczynie, która zdecydowała się podjąć życie konsekrowane w naszym Instytucie, daje się możliwość kontaktu z charyzmatem salezjańskim w jednej z naszych wspólnot. Jest to etap rozeznawania swojego powołania i przygotowuje do bardziej świadomego podjęcia decyzji.
To czas weryfikacji i orientacji przeżywany wspólnie z siostrami we wspólnotach; odznacza się silnym doświadczeniem życia chrześcijańskiego. Dziewczyna pogłębia znaczenie konsekracji chrzcielnej, w której zakorzeniona jest konsekracja zakonna.
Długość tego okresu, trwającego zwyczajnie rok, jest względna, w zależności od konkretnych potrzeb poszczególnych osób.
Postulat jest czasem przygotowania do nowicjatu. Zazwyczaj trwa rok, w zależności od konkretnych potrzeb poszczególnych osób może być przedłużony.
To czas modlitwy, nauki i pracy, jako bezpośrednie przygotowanie do nowicjatu; w okresie tym postulantka stara się pogłębić wezwanie Boże, zaprawia się do stopniowego i pogodnego oderwania ewangelicznego, które jest niezbędne, aby swoje osobiste spotkanie z Chrystusem uczynić bardziej prawdziwe, a oddanie bardziej wspaniałomyślne.
Celem tego etapu formacji jest głębokie przeżywanie doświadczenia powołania, z wyraźnym akcentem na charyzmat. Podczas postulatu, dziewczyna pogłębia w sobie świadomość bycia powołaną przez Boga.
Nowicjat trwa dwa lata. Jest to okres bezpośredniego przygotowania do pierwszej profesji. Nowicjuszka w codzienności doświadcza życia wspólnotowego poprzez wzajemność relacji w duchu rodzinnym oraz bardziej aktywne i odpowiedzialne włączenie się w misję.
Poprzez konfrontację ze Słowem Bożym, studium konstytucji, codzienny obowiązek ascezy oraz integrację pracy i modlitwy, nowicjuszka pogłębia wymogi „sequela Christi” w naszym salezjańskim powołaniu.
Aby być dopuszczoną do profesji, nowicjuszka powinna zrozumieć jej istotę i znaczenie oraz posiadać konieczną dojrzałość, aby szczerze i w sposób wolny podjąć decyzję oddania się Bogu, przyjmując odpowiedzialnie obowiązki płynące z powołania Córki Maryi Wspomożycielki.
Juniorat obejmuje okres ślubów czasowych i trwa od sześciu do dziewięciu lat. Jego celem jest przygotowanie osoby do całkowitego poświęcenia się Bogu przez naśladowanie Chrystusa w służbie misji.
To czas przeżywany w życiu wspólnotowym i apostolskim zakończony profesją wieczystą. Zmierza on do konsolidacji w Córce Maryi Wspomożycielki zjednoczenia z Bogiem i poczucia przynależności do Zgromadzenia, do stopniowego włączania jej w duszpasterstwo młodzieżowe i do kontynuowania specyficznej formacji salezjańskiej.
Jako Córki Maryi Wspomożycielki jesteśmy świadome, że sekretem skuteczności misji wychowawczej jest doświadczenie wspólnoty nieustannie formującej się. Odczuwa ona konieczność ożywiania w każdym momencie otrzymanego daru poprzez coraz głębsze zakorzenienie się w Chrystusie.